به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در مقاله تازه خود به‌قلم «فیلیپس براین» «ادوارد استرینگر» نوشت: اروپا ممکن است به‌زودی خود را در تنگنا بیابد. تا پایان ژانویه 2025، مهم‌ترین شریک این قاره، یعنی آمریکا، می‌تواند توسط دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق رهبری شود که گفته است روسیه را تشویق می‌کند «هر کاری می‌خواهد» در قبال کشورهای اروپایی انجام دهد.
در ضمن باید توجه داشت که ترامپ برای دور دوم با موانع کمتری برای تحقق تهدیدهایش روبرو خواهد شد.
نتیجه انتخابات آمریکا هنوز قطعی نشده است، اما تغییر بزرگی که پیروزی ترامپ می‌تواند به همراه داشته باشد برای اروپا بسیار بزرگ‌تر از آن است که بنشیند و امیدوار باشد که ترامپ شکست بخورد.
ترامپ هشدار داده است که فوراً تمام کمک‌های آمریکا به کی‌یف را قطع خواهد کرد و خواستار پایان سریع جنگ خواهد شد که احتمالاً اوکراین را ملزم می‌کند بخش قابل‌توجهی از خاک خود را به روسیه واگذار کند و این فقط می‌تواند یک شروع باشد.
ترامپ مدت‌هاست که ارزش ناتو را زیر سؤال برده است، بنابراین تعهد آمریکا برای دفاع از اروپا نیز لغو خواهد شد.
او می‌تواند کاری کند که ارتش آمریکا به‌عنوان آخرین راه‌حل و پشتیبانی لجستیکی باشد، اما سایر مسئولیت‌های دفاعی ناتو را به اروپا واگذار کند.
خروج احتمالی ترامپ از ناتو می‌تواند به یک بحران امنیتی مهم در اروپا منجر شود و باعث تنش بین پایتخت‌های اروپایی بر سر اوکراین شود.
کشورهای اروپای مرکزی و شرقی ممکن است یک اوکراین قدرتمند را در اولویت قرار دهند، زیرا از پتانسیل مسکو برای بازسازی و تهدیدهای جدید می‌ترسند.
کشورهای اروپای غربی ممکن است اوکراین را مجبور به دادن امتیازاتی به روسیه کنند که به‌طور بالقوه باعث فروپاشی اتحاد امنیتی اروپا می‌شود.
برای جلوگیری از این امر، کشورها و مؤسسات اروپایی باید برای ریاست‌جمهوری ترامپ، با تمرکز بر ساختار امنیت اروپا و تعیین اینکه چه کسی باید رهبری این تلاش‌ها را بر عهده بگیرد آماده شوند.
ساختار امنیتی پس از آمریکا می‌تواند توسط کشورهای اروپایی که کنترل شورای آتلانتیک شمالی (NAC) را که مرجع تصمیم‌گیری در داخل ناتو است، حفظ کنند.
شورای آتلانتیک شمالی که شامل نروژ و بریتانیا است، باید به‌سرعت در صورت خروج آمریکا تغییر جهت دهد.
کشورهای اروپایی همچنین می‌توانند امکانات ناتو را تغییر دهند و از دیگر نهادهای اروپایی مانند اتحادیه اروپا، فنلاند و سوئد برای حمایت استفاده کنند.
جامعه سیاسی اروپا که پس از تهاجم روسیه در سال 2022 تأسیس شد، نقش مهمی در بحث درباره مسائل امنیتی که بر کل منطقه تأثیر می‌گذارد، ایفا خواهد کرد. این به اروپا کمک می‌کند تا برای درگیری‌های احتمالی آماده شود و اقتصاد و سیاست‌های انعطاف‌پذیر ایجاد کند.
استراتژیک ژئوپلیتیک اروپا در 75 سال گذشته به آمریکا واگذار شده است که انتخاب رهبر برای ساختار امنیتی اروپا را چالش‌برانگیز کرده است.
آلمان با بزرگ‌ترین اقتصاد و جمعیت خود، به دلیل تجربه در جنگ اوکراین، ممکن است یک نامزد بالقوه باشد.
با این حال، برلین به دلیل بلاتکلیفی سیاسی و پیام‌های متناقض از سوی دولتش نتوانست رهبری خود را نشان دهد.
فرانسه، یکی از دو قدرت هسته‌ای اروپا، در صورت خروج آمریکا می‌تواند نقش مهمی در امنیت اروپا ایفا کند.
بریتانیا، دیگر قدرت هسته‌ای اروپا، می‌تواند ویژگی‌های مثبتی را برای نقش رهبری ناتو به ارمغان بیاورد، اما تصمیم آن در سال 2016 برای خروج از اتحادیه اروپا، موافقت کشورهای اتحادیه اروپا با فرماندهی استراتژیک بریتانیا را بعید می‌سازد.
لهستان، کشوری بزرگ با اقتصاد رو به رشد، می‌تواند کاندیدای قوی دیگری برای رهبری امنیتی باشد.
ارتش لهستان که با بلاروس، اوکراین و روسیه مرز مشترک دارد، در جنگ بزرگ‌تری با روسیه بسیار مهم است.
ورشو در حال سرمایه‌گذاری در ارتقای ارتش و نیروی هوایی خود است که در صورت خروج آمریکا، عامل مهمی در آینده ناتوی اروپایی خواهد بود.
اروپا قابلیت‌های دفاعی ضروری را به آمریکا واگذار کرده است که درنتیجه قابلیت همکاری محدود و یک کابوس لجستیکی ایجاد می‌شود.
جنگ در اوکراین نشان داده است که موفقیت در نبرد به توانایی هر یک از طرفین برای حفظ تولید و عرضه مهمات بستگی دارد.
اروپا برای حفظ حضور جهانی و مبارزه با روسیه باید به مسائل مربوط به قابلیت استقرار و بازدارندگی هسته‌ای رسیدگی کند. جنگ اوکراین محلی است که کشورهای اروپایی می‌توانند بیشتر تسلیحات را از طریق جاده یا راه‌آهن حمل کنند.
اما با این حال، نیروی زمینی و نیروی هوایی تاکتیکی از جمله مواردی است که ناتو به‌شدت در تأمین آن کوتاهی کرده است. ناتوی اروپایی نیز ممکن است با چالش بازدارندگی هسته‌ای بدون آمریکا مواجه شود،
اما در کوتاه‌مدت، فرانسه و بریتانیا مسئول ارائه یک تهدید هسته‌ای به روسیه خواهند بود و در درازمدت، اروپا باید به‌طور کامل هسته‌ای شود، یک سیستم حمل‌ونقل هسته‌ای تولید کند و کل قاره را در ساختار فرماندهی هسته‌ای مشارکت دهد.
کشورهای اروپایی باید حداقل یک سال پیش برنامه‌ریزی برای احتمال بازگشت ترامپ را آغاز می‌کردند.
اگر ترامپ انتخاب شود، کشورهای اروپایی ناتو مجبور خواهند شد برای تأمین امنیت قاره و حفاظت از آزادی مردم آن بدون آمریکا وارد عمل شوند و به‌مراتب بهتر است که تا آنجا که ممکن است منطقی و با آینده‌نگری بیشتری به این موضوع بپردازند.