به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه جروزالم پست مقاله‌ای به‌قلم «سث فرانتزمن» منتشر کرد که در آن آمده است: گزارش‌ها نشان می‌دهد که سپاه پاسداران به دلیل داشتن عناصر نظامی به دنبال ایفای نقش و فرماندهی بیشتر بر برنامه فضایی است.
بر اساس گزارش‌ها، ایران تنها قصد پرتاب یک ماهواره را ندارد، بلکه به طور بالقوه قصد دارد چندین ماهواره را در سال آینده به فضا پرتاب کند.
امیرعلی حاجی زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه روز یکشنبه با قدردانی از توانمندی پهپادی و موشکی ایران، این برنامه‌ها را اعلام کرد و نشان داد که برنامه‌های مختلف ایران به هم مرتبط هستند.
به نظر می‌رسد این گزارش‌ها نشان‌دهنده اعتماد فزاینده ایران به فضا است و توانایی پرتاب ماهواره‌ها مایه افتخار ایران است.
ماهواره‌ها می‌توانند برای شناسایی استفاده شوند و پرتابگرهای ایران ممکن است کاربردهای گسترده‌تری داشته باشند.
استفاده از انواع مختلف وسایل پرتاب ماهواره مهم است. ایران در سال‌های اخیر پرتابگر ذوالجناح را توسعه داده است و همچنین از پرتابگر سفیر-2 در طی آزمایشی در سال 2016 استفاده کرده است. در ماه ژوئن سال جاری، ایران اعلام کرد که در حال آماده‌سازی برای استفاده از موشک پرتاب ماهواره سوخت جامد ذوالجناح است. آن‌ها همچنین ادعا کردند که در دسامبر گذشته سه محموله «تحقیقی» را به فضا پرتاب کردند.
یادآوری این نکته مهم است که آزمایشات اخیر اغلب شکست خورده‌اند. پرتابگری که در ژوئن آزمایش شد، ظاهراً چندین آزمایش ناموفق را پشت سر گذاشت.
در حالی که برنامه ایران برای نظام مایه افتخار است، اما واقعاً خیلی بزرگ نیست.
با این حال، این واقعیت که سپاه پاسداران از این برنامه به عنوان پوششی برای توسعه موشک‌های بزرگتر، سوخت و راکت بهتر و سایر فناوری‌ها استفاده می‌کند، احتمالاً تهدید اصلی این برنامه است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که حاجی‌زاده، چهره کلیدی پشت موشک‌های ایران، گفته است که ایران ماهواره‌های جدیدی را با ماهواره‌بر قائم خود در مدار قرار خواهد داد. اینکه او این سخنان را علنی کرد نشان‌دهنده اعتماد ایران است، اما با انجام این کار به طور بالقوه سپاه را در معرض شکست قرار می‌دهد، اگر نتوانند ماهواره‌ها را به مدار بیاورند یا حوادثی رخ ندهد.
ایران می‌گوید برتری آمریکا در پهپادها را تضعیف کرده است.
ایران بر این باور است که برنامه فضایی آن بخشی از تلاش آن برای به دست آوردن «حاکمیت» است، نوعی استقلال از دیگر قدرت‌های بزرگ.