به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه نشنال اینترست در یادداشت تازه خود به‌قلم «مارک تمنیکی» نوشت: جنگ روسیه در اوکراین فاجع‌هبار بوده است. طی چهار ماه گذشته، دهها هزار اوکراینی کشته شده‌اند. میلیون‌ها شهروند اوکراینی اکنون آواره‌اند و بسیاری نیز از کشور فرار کرده‌اند.
علیرغم هرج و مرج، اوکراینی‌ها مقاوم بودهاند. نیروهای اوکراینی اخیراً برای بیرون راندن روس‌ها از این کشور یک حمله متقابل را آغاز کردند.
در برخی موارد، آنها حتی در بخش‌هایی از شمال و شرق اوکراین قلمرو خود را پس گرفته‌اند.
روسیه همچنین تلاش کرده است بلاروس را به جنگ ناعادلانه خود بکشاند. پوتین ماههاست که «الکساندر لوکاشنکو» -رئیس‌جمهور بلاروس- را برای اعزام نیرو به اوکراین تحت فشار قرار داده است.
گرچه لوکاشنکو به پوتین اجازه داده که از بلاروس بهعنوان منطقهای برای سربازان روسی و مکانی برای انجام حملات هوایی به اوکراین استفاده کند، اما از اعزام نیروهای خود برای پیوستن به جنگ امتناع کرده است.
در صورت حمله بلاروس، ضد حمله اوکراین مختل میشود، زیرا نیروهای اوکراینی باید علیه دو نظامی خارجی بجنگند.
بلاروسها میتوانند بهعنوان عاملی برای حواس‌پرتی استفاده شوند، زیرا روسیه به جنگ خود در جنوب و شرق اوکراین ادامه میدهد. همانطور که اوکراینی‌ها روس‌ها را از کشورشان بیرون می‌کنند، بلاروسها به دنبال توقف جریان کمک‌های غرب از لهستان به اوکراین هستند.
گرچه به نظر میرسد لوکاشنکو یکی از آخرین متحدان پوتین باشد، اما تمایلی به ورود به جنگ نداشته است. بسیاری از نظامیان بلاروس مخالف تهاجم روسیه به اوکراین هستند.
در همین حال، غیرنظامیان بلاروس تلاشهایی برای جلوگیری از ورود کشورشان به جنگ روسیه نموده‌اند. نمونه قابل‌توجه زمانی مشاهده شد که کارگران شبکه راهآهن بلاروس را هک کردند تا از ورود نیروهای روسی به اوکراین جلوگیری کنند.
لوکاشنکو همچنین می‌داند که اکثر بلاروسها مخالف حمله روسیه به اوکراین هستند. اگر او به جنگ ناعادلانه و بدون تحریک پوتین میپیوست، خشم بیشتری را در بلاروس بر میانگیخت.
اکنون، در حالی که تهاجم روسیه وارد چهارمین ماه خود میشود، به نظر میرسد بلاروس تنها با گزینههای بد در دام افتاده است.
لوکاشنکو به پوتین اجازه داده که از بلاروس بهعنوان محل تهاجم روسیه استفاده کند، اما همچنین خواستار پایان جنگ شده است.