به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه اکونومیست نوشت: با افزایش قیمت گاز، هزینه‌های سیاسی تحریم‌ها در حال افزایش است. پس آیا غرب در جنگ اقتصادی بازنده است؟ نه کاملا.
با این حال، بسیاری از دارایی‌هایی که غرب آن‌ها را هدف قرار می‌دهد، در نهایت از شبکه خارج می‌شوند. آندرس آسلوند، مشاور سابق دولت‌های روسیه و اوکراین، معتقد است که تنها 50 میلیارد دلار از 400 میلیارد دلار دارایی‌های که روی کاغذ مسدود شده‌اند، تاکنون عملا مسدود شده است. مشخص نیست که مسدود کردن چنین دارایی‌هایی اقتصاد روسیه را مختل می‌کند.
چند ساعت پس از اعلام این اقدام، ارزش روبل در برابر دلار آمریکا، که بانک مرکزی دیگر قادر به دفاع از آن نبود، بیش از 30 درصد کاهش یافت. با افزایش نرخ بهره برای متوقف کردن سقوط از 9.5 درصد به 20 درصد، اعتبارات داخلی کاهش یافت که به تقاضا آسیب رساند و روسیه را به سمت رکود سوق داد.
با این حال، تنها چند هفته طول کشید تا روبل دوباره رشد کرد و نرخ بهره را به سرعت کاهش دهد و در 25 جولای، به 8 درصد رساند.
اینکه آیا روسیه در حال حاضر کمتر از وضعیت ماقبل تحریم‌ها درآمد دارد، قابل بحث است. شرکت مشاوره ریستاد انرژی، تخمین می‌زند که به دلیل تخفیف، تا 85 میلیارد دلار از درآمد مالیاتی نفت و گاز را در سال جاری از دست خواهد رفت.
آیا ممکن است با اجرایی شدن ممنوعیت واردات اتحادیه اروپا در چند ماه آینده، این وضعیت تغییر کند؟
قبلاً صحبت هایی وجود داشت که اگر زمستان بسیار سخت باشد، اروپا تحریم‌های خود را به تعویق می‌اندازد.
قوی‌ترین تحریم‌ها در واقع کمتر مورد بحث‌اند: کنترل صادرات. گستردگی چنین تحریم‌هایی قابل‌توجه است.
این خبر بدی برای بخش تولید کشور است که به نهاده‌های وارداتی نیاز دارد. پوتین از سال 2014 سخت کار کرده است تا سیستم مالی روسیه را در برابر تحریم‌های غرب مقاوم کند. اما در زمینه صنعت این مقاومت شکل نگرفت. تا زمانی که آمریکا و متحدانش تحریم‌های خود را حفظ کنند، ستون فقرات صنعتی، پیوندهای بین‌المللی روسیه محو خواهند شد. در عوض، آن‌چه روسیه به دست می‌آورد، بلیط یک طرفه به ناکجاآباد است.