به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در مقاله تازه خود به‌قلم «هایلند» «لامونت» «ماسچرینی» نوشت: از اواخر سال 2023 تا بهار 2024، کشاورزان سراسر اروپا علیه سیاست‌های ملی و اتحادیه اروپا اعتراض کردند که باعث هرج و مرج و اختلال بزرگی شد.
نگرانی اصلی، «قرارداد سبز اروپا» بود که محدودیت‌های جدیدی را برای استفاده از آفت‌کش‌ها، ممنوعیت موتورهای احتراقی و حفاظت از تنوع زیستی ایجاد کرد.
کشاورزان احتمال تقاضاهای سخت‌گیرانه‌تر در بخش کشاورزی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را به‌عنوان تهدیدی برای معیشت خود می‌دیدند.
با نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا، اعتراضات سیاست‌مداران را عصبانی کرد و منجر به عقب‌نشینی برخی از تغییرات برنامه‌ریزی‌شده قانونی شد.
با این حال، تظاهرات همچنین شکاف گسترده‌تری را بین مناطق روستایی و شهرهای اروپا نشان داد که با افزایش نارضایتی در جوامع روستایی که یک چهارم جمعیت اروپا را تشکیل می‌دهند، رو به افزایش است.
هدف این اعتراضات رسیدگی به این مسائل و تضمین پایداری کشاورزی در اروپا بود.
عوامل اقتصادی که مناطق روستایی را از شهرها دور می‌کند شامل نابرابری‌های طولانی‌مدت، سیاست‌های ضعیف اجرا‌شده و پیر شدن جوامع روستایی است.
شکاف درآمد و اشتغال بین مناطق روستایی و شهری در دهه گذشته افزایش یافته است، به‌طوری که سطح درآمد پایین‌تر و کمبود فرصت‌های شغلی نارضایتی زندگی روستایی را تشدید کرده است.
بحران هزینه‌های زندگی در اروپا این نابرابری‌ها را بیشتر کرده است.
با این حال، سیاست‌مداران و نخبگان شکاف سیاسی و فرهنگی رو به رشد بین جمعیت روستایی و شهری را نادیده گرفته‌اند.
بسیاری از ساکنان مناطق روستایی احساس می‌کنند دولت‌هایشان نیازهای آن‌ها را نمی‌شناسند که منجر به افزایش «شکاف شناخت» می‌شود و نارضایتی را تقویت کرده، انسجام اجتماعی را تضعیف و پوپولیسم راست‌گرای افراطی را ترویج می‌کند.
این شکاف در آمریکا مشهود است، جایی که تنش‌ها بین جمعیت شهری و روستایی به دو قطبی شدن سیاسی و فرهنگی در مورد موضوعاتی مانند سقط جنین و ازدواج هم‌جنس‌گرایان منجر شده است.
این فرسایش انسجام اجتماعی، چالشی حیاتی برای ثبات بسیاری از دموکراسی‌های غربی ایجاد می‌کند و تنها در صورتی خطرناک‌تر خواهد شد که به آن توجهی نشود.
تحقیقات بنیاد اروپایی برای بهبود شرایط زندگی و کار نشان داده است که ساکنان روستایی در اتحادیه اروپا نسبت به ساکنان شهری، اقدامات دولت را با دیدی ناعادلانه، نادیده گرفته یا کمتر به آن‌ها اهمیت می‌دهند.
این نابرابری بر اساس ویژگی‌های اجتماعی جمعیت شناختی مانند سن، جنسیت، وضعیت شغلی و درآمد است.
جوامع روستایی برای مدت طولانی به دلیل سیاست‌های ملی که آن‌ها با زیرساخت‌های ضعیف و دسترسی محدود به خدمات عمومی ضروری دست‌وپنجه نرم کرده است، آسیب دیده‌اند.
این سرمایه‌گذاری‌های کم به‌عنوان نشانه‌ای از به حاشیه راندن آن‌ها و شکست سیاست تلقی می‌شود.
عوامل فرهنگی که اغلب توسط تحلیل‌گران نادیده گرفته می‌شوند، به قطبی شدن کمک می‌کنند، زیرا آن‌ها پا را فراتر از عوامل اقتصادی گذاشته‌اند.
سیاست‌هایی که به نفع جمعیت شهری است، مانند یارانه‌ها برای وسایل نقلیه الکتریکی، ساکنان روستایی را که این کمک‌ها را دلیلی بر حمایت دولت از افراد ثروتمندتر در کلان‌شهرهای بزرگ می‌دانند، خشمگین می‌کند.
جوامع روستایی این سیاست‌ها را به‌عنوان تقویت‌کننده امتیاز بخش‌های ثروتمندتر در سلسله‌مراتب ملی و اروپایی می‌دانند.
سیاست‌گذاری مناطق روستایی از بالا به پایین تلقی می‌شود و اجازه ورود آن‌ها را نمی‌دهد. به‌عنوان مثال، مناطق روستایی ممکن است به راه‌حل‌های متفاوتی نسبت به راه‌حل‌های شهری مانند پهنای باند ماهواره‌ای نیاز داشته باشند.
شکاف در سرعت پهنای باند شبکه ثابت بین مناطق روستایی و شهری در طول زمان افزایش یافته و باعث تلخی بیشتر جمعیت روستایی و دامن زدن به نارضایتی سیاسی شده است.
رسیدگی به نابرابری‌های روستایی-شهری یک کار پیچیده است که نیازمند تلاش هماهنگ بازیگران مختلف از جمله سیاست‌گذاران در سطح ملی و اتحادیه اروپا است.
تعصب سنتی شهری محور، موانع بوروکراتیک و ساختارهای پیچیده حاکمیتی می‌تواند مانع اجرای سیاست‌های جدید شود.
یافتن بودجه کافی ممکن است مستلزم تخصیص مجدد منابع از سایر حوزه‌های سیاستی باشد. اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن باید اراده سیاسی را برای پر کردن شکاف بین شهرها و مناطق روستایی به کار گیرند.
سیاست‌گذاران باید نسبت به بیگانگی روستاییان از فرآیندهای تصمیم‌گیری متمرکز حساس باشند.
سیاست‌گذاران محلی و ملی باید با جوامع روستایی برای طراحی و اجرای راه‌حل‌های مؤثر همکاری کنند تا اطمینان حاصل شود که ساکنان روستایی نسبت به طرح‌های جدید سیاستی احساس مالکیت دارند.
نهادهای اتحادیه اروپا نقش مهمی در ارائه دانش و بودجه ایفا می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که راه‌حل‌های مؤثر در مقیاس صحیح اجرا می‌شوند.
در دنیای امروزی که اعتماد رو به کاهش است، نهادهای اتحادیه اروپا و دولت‌های ملی باید ارتباطات خود را با شهروندان از طریق تقویت گفت‌وگوی باز و شفاف بهبود بخشند.
این امر نقش شامل شهروندان در سیاست‌گذاری، گوش دادن به نگرانی‌هایشان، رسیدگی به آن‌ها از طریق سیاست‌های مبتنی بر مکان و اطمینان از ارسال پیام شفاف در مورد سیاست‌ها و تصمیمات کلیدی است.
با پر کردن شکاف روستا و شهر، دولت‌های اروپا می‌توانند تنش‌ها را کاهش دهند و رونق اقتصادی، برابری جنسیتی، سطح اشتغال و کمبود نیروی کار را بهبود بخشند.
پر کردن شکاف روستا و شهر همچنین به کاهش تنش در بسیاری از جوامع در غرب کمک خواهد کرد.