به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در مطلب تازه خود به‌قلم «مروه طاهر اوغلو» نوشت: پیش از انتخابات ترکیه در 14 می، بسیاری از مفسران این رأی را فرصتی تاریخی برای احیای دموکراسی اعلام کردند.
این هیاهو بجاست: محبوبیت رجب طیب اردوغان به‌طور قابل‌توجهی از بحران اقتصادی جاری و فاجعه زلزله اخیر در جنوب شرقی کشور آسیب دیده است.
از آنجایی که حمایت از اردوغان به پایین‌ترین حد خود رسیده است، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که رقابت فوق‌العاده فشرده‌ای است.
شانس پیروزی آن‌قدر زیاد است که احزاب مخالف معروف ترکیه که به‌شدت منشعب شده‌اند، اختلافات خود را کنار گذاشته و در تلاشی بی‌سابقه برای سرنگونی اردوغان و حزب عدالت و توسعه او به نیروهای خود ملحق شده‌اند.
احزاب سکولار، اسلام‌گرا، چپ و راست با هم به نمایندگی از رقیب اصلی اردوغان، کمال قیلیچدار اوغلو 74 ساله، از حزب جمهوری‌خواه خلق حمایت می‌کنند.
حتی آن‌هایی که در اقلیت کرد ترکیه هستند، با وجود شهرت ناسیونالیستی حزب جمهوری‌خواه خلق، به اوغلو ریشه می‌دهند.
اما یک سؤال مهم مطرح است: آیا اردوغان در واقع به خود اجازه می‌دهد بازنده شود؟
رئیس‌جمهور تمام تلاش خود را برای تضمین پیروزی حزب عدالت و توسعه انجام داده است، از جمله با دو قطبی کردن مردم و آزار و اذیت چهره‌های مخالف و سرکوب رسانه‌های مستقل.
ادعاهای بی‌نظمی و تقلب بر انتخابات در سال‌های 2014، 2017 و 2019 سایه افکنده است.
با توجه به خطرات بالای انتخابات آینده، ترس از اینکه دولت و حامیانش بار دیگر به چنین تاکتیک‌هایی متوسل شوند قابل درک است.
خبر خوب این است که برای جلوگیری از بی‌نظمی‌ها و تلاش‌ها برای کلاه‌برداری، بررسی‌هایی وجود دارد. یکی از مکانیسم‌های مهم، حضور نمایندگان مخالف در مراکز رأی‌گیری است.
هر مرکز رأی‌گیری ترکیه دارای کمیته‌ای متشکل از مقامات رأی‌گیری است که بر روند نظارت، شمارش آرا و ارسال برگه‌های رأی به شورای عالی انتخابات نظارت می‌کنند.
طبق قانون، این کمیته‌ها متشکل از دو نفر هستند که توسط دولت و یک نماینده از هر حزب در پارلمان ترکیه منصوب می‌شوند.
هر دو گروه اکنون شبانه‌روز برای کمک به امنیت انتخابات 14 می کار می‌کنند. آن‌ها کارزار‌های رسانه‌های اجتماعی را برای جمع‌آوری مردم برای رأی دادن راه‌اندازی کرده‌اند و ویدئوهایی تولید کرده‌اند که رأی‌دهندگان را در این فرآیند راهنمایی می‌کند.
سازمان‌های جامعه مدنی با یکدیگر و سازمان‌های غیردولتی محلی همکاری می‌کنند تا به رأی‌دهندگان محروم کمک کنند تا به مراکز رأی‌دهی دسترسی پیدا کنند.
یک کارزار برای هرکسی که در اثر زلزله فوریه آواره شده است و برای رأی دادن باید سفر کند، بلیت اتوبوس فراهم می‌کند.
اردوغان پیش از رأی‌گیری آتی، شانس‌ها را به‌شدت به نفع خود کنار هم گذاشته است: کارزار‌های مخالف به‌سختی پوشش رسانه‌ای دریافت می‌کنند،
بنرهای تبلیغاتی آن‌ها ممنوع می‌شوند، راهپیمایی‌های آن‌ها قطع می‌شود و سیاستمداران آن‌ها مرتباً با تحقیقات جنایی بی‌اساس مواجه می‌شوند.
با این وجود، انتخابات در ترکیه به‌شدت رقابتی است. حتی در یک میدان بازی ناعادلانه، حزب عدالت و توسعه به‌سختی در انتخابات پیروز شده است و در واقع، در مورد انتخابات شهرداری در سال 2019 شکست خورده است.