به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در یادداشت خود به‌قلم «استیون کوک»،« مارتین ایندوک» نوشت: بایدن باید پیمان استراتژیک جدیدی را با این پادشاهی منعقد کند. چه کاری می‌توانید با یک رهبر کشور نفت‌خیز بکنید در حالی که نه قادر به زندگی کردن با او هستید و نه بدون او؟
معضل «جو بایدن» با« محمد بن سلمان» -ولیعهد عربستان- از این نوع است. بایدن از ابتدای شروع به کار دولتش سعی داشت از محمد بن سلمان دوری کند، اما حالا قیمت بنزین در حال افزایش است و به تورم دامن می‌زند.
کلید معکوس کردن این جریان در دست محمد بن سلمان است، زیرا کشور او تنها تولید‌کننده نفت است که ظرفیت مازاد تولید کافی برای آرام کردن بازارهای نفت را دارد.
بایدن با توجه به این موضوع در ماه جولای به عربستان سفر می‌کند. این سفر از سوی طرفدارانش به‌عنوان یک معامله کلاسیک مبتنی بر واقع‌گرایی سیاسی توجیه شده است.
بایدن آشکارا از این رویکرد خشنود نیست. به نوشته پولیتیکو، او در ابتدا مخالف دیدار با محمد بن سلمان بود و به دستیارانش گفته بود که ریاست‌جمهوری «باید از چیزی دفاع کند»، اما به نظر می‌رسد که نظرش را تغییر داده است.
شاید محمد بن سلمان از اینکه از این وضعیت برزخی نجات پیدا کرده است، خشنود باشد، اما اگر حتی یک دست دادن با رئیس‌جمهور مرهمی بر غرور زخم‌خورده او باشد، باز تضمینی از قابل اعتماد بودن آمریکا به او نمی‌دهد.
قیمت بنزین می‌تواند محرک کوتاه‌مدتی برای سفر بایدن به عربستان باشد، اما هسته اصلی هر نزدیکی بین دو طرف باید نیاز مشترک‌شان برای مقابله با ایران باشد.
از نظر عربستان، ایران تهدید اصلی منافعش به خصوص دفاع از سرزمینش و محافظت از منافع نفتی‌اش و ثبات درونی دوستانش در منطقه است.
با توجه به این موضوع است که می‌توان فهمید چرا محمد بن سلمان ایده تضمین امنیتی شبیه به تعهد دفاع جمعی ناتو را با مقامات دولت بایدن در میان گذاشته تا حمله به عربستان به منزله تهاجم به آمریکا قلمداد شود.
پس، آمریکا باید مثل توافقی که با سنگاپور دارد، توافقنامه‌ای برای یک چارچوب استراتژیک با عربستان منعقد کند.
اگر مذاکرات فعلی درباره برجام شکست بخورد و ایران به پیشرفت برنامه تسلیحات هسته‌ای خود ادامه دهد، آمریکا نیز باید عربستان را تحت چتر هسته‌ای خود قرار دهد و در مقابل این کار، تعهدی از این کشور دریافت کند مبنی بر اینکه مستقلا کاری در جهت توانمندی هسته‌ای از جمله غنی‌سازی اورانیوم انجام ندهد.
محمد بن سلمان برای این که چنین کاری را برای بایدن سودمند نموده و شانس او را برای قبولاندن آن به کنگره و افکار عمومی آمریکا بیشتر کند، باید چندین گام متقابل بردارد تا نشان دهد که می‌خواهد شریکی قابل اعتماد باشد.
نخست اینکه، عربستان باید تعهد رسمی نامحدودی بدهد که تولید مازاد نفت خود را برای باثبات نگه داشتن قیمت نفت در سطوحی معقول حفظ می‌کند، به توافقش با روسیه برای سهمیه‌پندی پایان می‌دهد و به جای روسیه نفت به اروپا صادر می‌کند.
آمریکا نیز باید در خصوص پایان دادن به جنگ یمن با عربستان به تفاهم دست یابد.
محمد بن سلمان در ازای تعهد امنیتی آمریکا باید گام‌های بیشتری در جهت عادی‌سازی روابط عربستان با اسرائیل بردارد.
این گام‌ها می‌توان شامل اقداماتی نظیر استفاده از حریم هوایی عربستان، پروازهای مستقیم شهروندان مسلمان اسرائیل و فلسطین برای انجام زیارت مکه، ارتباطات مستقیم مخابراتی، مشارکت عربستان در نشست‌های منطقه‌ای اسرائیل و گشایش دفاتر تجاری باشد.