به گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه وار آن راکس در مطلب تازه خود به قلم «کورت شرر» «فاتح اوزمن» نوشت: قدرت آمریکا رو به افول است مگر اینکه واشنگتن بتواند کاهش ظرفیت تولید آمریکا و اثرات سمی دهه‌ها بی‌توجهی به امور دفاعی را معکوس کند.
در سال 2022، وزارت دفاع ارزیابی کرد که «به‌طور فزاینده‌ای به تعداد کمی از پیمانکاران برای قابلیت‌های دفاعی حیاتی متکی است» و سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری‌های فعلی از یک صنعت دفاعی که برای درگیری بزرگ ساخته‌شده است حمایت نمی‌کند.
درحالی‌که شکی وجود ندارد که آمریکا همچنان پیشروترین ابداع‌کننده فناوری در جهان است، پنتاگون در تلاش است تا با توانایی چین برای تولید قابلیت‌های نظامی جدید در مقیاس بالا رقابت کند.
برتری نظامی آمریکا به یک اکوسیستم دفاعی و پایگاه صنعتی آینده‌گرا نیاز دارد که بتواند فناوری‌های جدیدی را در مقیاسی که بتواند چهره جنگ‌های مدرن را تغییر دهد، شناسایی، نوآوری، توسعه و تولید کند.
بدون گزینه‌های رقابتی و ظرفیت تولید انعطاف‌پذیر، شبکه صنعتی آمریکا از همجوشی نظامی-غیرنظامی چین عقب می‌ماند و این موضوع جلوگیری از درگیری را دشوارتر می‌کند.
سه اقدام می‌تواند به اصلاح عدم تعادل بخش دفاعی فعلی کمک کند و وزارت دفاع را به یک سیستم صنعتی مجهز کند که می‌تواند به‌سرعت به فناوری‌های جدید دسترسی پیدا کند و آن‌ها را بپذیرد.
اول، پنتاگون باید پایگاه صنعتی را با تشویق شرکت‌های متوسط برای ایفای نقشی حیاتی در ارائه نوآوری، گزینه‌ها، سرعت، ارزش و رقابت، متنوع کند.
دوم، دولت باید انگیزه‌هایی برای شرکت‌ها ایجاد کند تا به‌عنوان « نوآوری رویکردی» خدمت کنند و مقیاس‌پذیری نمونه‌های اولیه تجاری را به اعدادی که می‌توانند برای ارتش آمریکا کافی باشند، برسانند.
سوم، پنتاگون باید از سرمایه‌گذاری در فناوری‌هایی که در حال حاضر سریع‌تر و مؤثرتر در بخش خصوصی توسعه می‌یابد، اجتناب کند.
آمریکا در اوایل دهه 1990 دارای 51 پیمانکار اصلی دفاعی بود، در مقایسه با پنج پیمانکار امروزی. بااین‌حال، این عدم تعادل را می‌توان معکوس کرد.
شرکت‌های متوسط، به‌ویژه آن‌هایی که بین 1 تا 5 میلیارد دلار درآمد سالانه دارند، یک عنصر مهم و درعین‌حال کم استفاده از اکوسیستم دفاعی آمریکا را تشکیل می‌دهند.
با انجام اقدامات زیر، وزارت دفاع در موقعیت بهتری قرار خواهد گرفت تا نوآوری را با سرعت و در مقیاس بیشتر به کار گیرد.
پنتاگون شرکت‌های متوسط را به‌عنوان یک گروه که قابلیت‌های متمایزی را ارائه می‌کنند، به رسمیت نمی‌شناسد.
درنتیجه، حمایت کمی از آن‌ها وجود دارد. در همین حال، شرکت‌های متوسط نقش حیاتی در اکوسیستم دفاعی، به‌ویژه به‌عنوان یکپارچه‌کننده و تأمین‌کننده اجزای کلیدی برای دستگاه‌های دفاعی اصلی بازی می‌کنند.
ایجاد یک برنامه قوی برای افزایش تمرکز بر شناسایی و حمایت از فناوری تجاری در این شرکت‌های متوسط می‌تواند منجر به برآوردن سریع‌تر الزامات عملیاتی، تسریع دسترسی به نوآوری و تنوع بخشیدن به عرضه بالقوه پنتاگون شود. تنوع سه مزیت را به همراه دارد. اولین مورد سرعت است.
مزیت دوم انعطاف‌پذیری است. منابع متعدد تأمین، ریسک عملیاتی و زنجیره تأمین را که می‌تواند از طریق اختلالات یا حملات خاص مکان، وابستگی به مواد خام و هزینه‌های ناشی از مسافت ایجاد شود، کاهش می‌دهد.
مزیت سوم آمادگی است. منابع متعدد توانایی ارائه تعداد بیشتری از گزینه‌ها را در صورت نیاز ناگهانی ایجاد می‌کنند. در شرایط اضطراری ملی آینده، دولت آمریکا نیاز دارد و باید یک برنامه عملیاتی آماده داشته باشد.
وزارت دفاع توانایی خود را برای کار با توسعه‌دهندگان فناوری کوچک، به‌ویژه از طریق برنامه‌های تحقیق نوآوری در کسب‌وکار کوچک، بهبود بخشیده است.
این برنامه‌ها به کسب‌وکارهای کوچک کمک می‌کنند تا فرآیند خرید را طی کنند و بودجه‌ای را برای توسعه فناوری در مراحل اولیه فراهم کنند، این موضوع حداقل یکی از موانع ایجاد انگیزه در بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه را برطرف می‌کنند.
درحالی‌که پنتاگون دسترسی خود به نوآوری را بهبود بخشیده است، بودجه کسب‌وکارهای کوچک زمانی به پایان می‌رسد که نمونه اولیه برای تولید در مقیاس آماده شود.
توسعه و تولید فناوری در مراحل میانی و پایانی به‌مراتب بیشتر از نمونه‌سازی اولیه منابع فشرده‌تر است و اساساً به فرآیندهای بودجه‌ریزی دست و پاگیر و طولانی پنتاگون متکی است.
این همان‌جایی است که کنگره می‌تواند نقشی را برای ایجاد انگیزه برای ایجاد تعادل مجدد در صنعت دفاعی، به‌ویژه ایجاد و تأمین مالی «نوآوری رویکردی» برای وزارت دفاع ایفا کند.
بودجه تحقیق و توسعه 144 میلیارد دلاری پنتاگون در سال جاری بزرگ‌ترین بودجه در تاریخ است، اما لزوماً نشانه موفقیت نیست.
برای چندین دهه، وزارت دفاع پیشرو در نوآوری‌های فناوری بود. در طول دهه‌های گذشته، این پویایی تغییر کرده است و بخش تجاری آمریکا به‌طور فزاینده‌ای کشف و توسعه فناوری‌هایی که پنتاگون به آن وابسته است را رهبری می‌کند.
با توجه به این واقعیت، دولت بخش باید تشخیص دهد که نیازی به سرمایه‌گذاری در مقادیر زیادی سرمایه اضافی ندارد.
دهه‌ها از زمانی که آمریکا با یک رقیب همتای جدی روبرو شده است می‌گذرد و ما نیاز به گسترش و تقویت مشارکت‌کنندگان صنعتی در وزارت دفاع برای مقابله با این رقابت داریم.
زمان آن فرارسیدهاست که از شرکت‌های متوسط در سرتاسر پایگاه صنعتی دفاعی استفاده کنیم.