به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه مالای میل در گزارش خود عنوان کرد: حمله نظامی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به غزه پس از حمله 7 اکتبر توسط گروه اسلامگرای حماس، درخواست‌هایی را در غرب‌آسیا، به‌ویژه از سوی ایران برای استفاده از نفت به‌عنوان سلاحی برای مجازات اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برانگیخته است.
این درگیری بسیاری از تحلیلگران، ناظران بازار نفت و سیاستمداران را به تشابه با تحریم اوپک در سال 1973 سوق داده است، زمانی که تولیدکنندگان نفت عرب صادرات نفت به چندین متحد اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از جمله آمریکا و بریتانیا را به‌دنبال جنگ دولت یهود و اعراب در آن سال قطع کردند.
با این حال، تحلیلگران و منابع اوپک می‌گویند که دنیای انرژی امروز با 50 سال پیش بسیار متفاوت است و هرگونه احتمال تحریم جدید را نادیده می‌گیرند.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش به رهبری روسیه یا اوپک پلاس روز یکشنبه در وین برای تصمیم‌گیری درباره سیاست تولید گرد هم می‌آیند و منابع به رویترز گفته‌اند که احتمالاً کاهش تولید بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
چهار منبع از اوپک که یک سوم نفت جهان را تولید می‌کند و شامل چندین کشور مسلمان از جمله ایران است، در آن زمان به رویترز گفتند که با توجه به اظهارات ایران، هیچ اقدام فوری یا نشست اضطراری توسط این گروه برنامه‌ریزی نشده است.
در سال 1973، تولیدکنندگان عرب اوپک به رهبری عربستان به تلافی حمایت آمریکا از اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در جنگ غرب‌آسیا در اکتبر همان سال، تحریم نفتی را علیه ایالات متحده اعمال کردند.
تحریم و کاهش تولید متعاقب آن، به‌زودی کشورهای دیگری از جمله بریتانیا، هلند و ژاپن را به‌عنوان هدف اضافه کرد.
تحریم منجر به کمبود شدید با تشکیل صف‌های طولانی در پمپ بنزین‌ها شد. تاثیر منفی بر اقتصاد آمریکا قابل‌توجه بود.
تحریم منجر به افزایش قیمت نفت شد، اما در درازمدت این بحران توسعه منابع جدید نفتی خارج از غرب‌آسیا مانند دریای شمال جایگزین شد.
تحریم نفتی به سبک دهه 1970 توسط کشورهای تولیدکننده نفت خلیج‌فارس بعید به نظر می‌رسد زیرا دو سوم صادرات نفت شورای همکاری خلیج‌فارس امروزه توسط مشتریان آسیایی خریداری می‌شود و مهم‌تر از همه، تحول اقتصادی که در حال حاضر در منطقه برنامه‌ریزی و اجرا می‌گردد، نیازمند فقدان مداوم درگیری است.