به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه چاینا دیلی در یادداشتی نوشت: انتظار می‌رود «مارک روته» نخست‌وزیر هلندی در ماه اکتبر جایگزین ینس استولتنبرگ به‌عنوان دبیرکل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) شود.
ماه نوامبر گذشته، پس از اینکه روته اعلام کرد قصد دارد در انتخابات ریاست ناتو شرکت کند، به‌سرعت از حمایت آمریکا برخوردار شد.
انتصاب دبیرکل ناتو باید به اتفاق آرا مورد توافق تمامی 32 کشور عضو قرار گیرد.
برخی از کشورهای اروپای شرقی و مرکزی که از انحصار طولانی‌مدت اروپاییان غربی در این پست ناراضی هستند، علاقه‌مند بودند که کاجا کالاس، نخست‌وزیر استونی منصوب شود؛
اما از آنجایی که به نظر می‌رسد کالاس علاقه بیشتری به رقابت برای تصدی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا دارد، این کشورها اکنون از روته حمایت می‌کنند.
اکثر ناظران معتقدند که آمریکا از قبل راه را برای انتخاب موفقیت‌آمیز روته باز کرده است.
فشار واشنگتن بود که باعث شد کشورهای اروپای مرکزی و شرقی و کشورهای بالتیک موضع خود را تغییر دهند.
دقیقاً به این دلیل است که واشنگتن اخیراً امیدواری خود را برای دستیابی به توافق در مورد رئیس جدید ناتو قبل از نشست واشنگتن در ماه جولای ابراز کرده بود که همه طرف‌ها را بر آن داشت تا به چانه‌زنی خود در مورد این موضوع سرعت بخشند.
روته از سال 2010 چندین بار به‌عنوان نخست‌وزیر هلند انتخاب شده است و هر بار رهبری یک دولت ائتلافی را بر عهده داشته است.
او در کار با سیاست‌مداران با سبک‌ها و موقعیت‌های مختلف خوب است. به همین دلیل او توانسته است در عرصه سیاسی هلند که در سال‌های اخیر پر از تناقض بوده، محکم بایستد و به طولانی‌ترین نخست‌وزیر تاریخ هلند تبدیل شود.
روته همچنین یکی از فعال‌ترین سیاست‌مداران در اروپای غربی است که از کمک به اوکراین حمایت می‌کند.
برخی تحلیل‌گران بر این باورند که در شرایط انتخاب مجدد دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا و نگرانی عمومی مبنی بر اینکه او حمایت آمریکا از اوکراین را تضعیف خواهد کرد، بهتر است که به روته اجازه بدهیم که در رقابت بین همه طرف‌ها شرکت کند.
اگر ترامپ دوباره انتخاب شود، روته به ناچار مشغول میانجی‌گری بین مواضع اکثر اعضای ناتو و آمریکا خواهد بود.
اوکراین به ناچار به درخواست ناتو برای سیستم‌های پدافند هوایی و جت‌های جنگنده بیشتر که می‌توانند برای مقابله با حمله زمستانی روسیه مورد استفاده قرار گیرند، ادامه خواهد داد؛
اما در داخل ناتو بر سر این موضوع اختلاف‌نظر وجود دارد که آزمون بزرگی برای دبیرکل جدید خواهد بود.
علاوه بر این، ترامپ همیشه شکایت کرده است که اعضای اروپایی ناتو مایل به محافظت از خود نیستند و مدت‌هاست که در دستیابی به هدف «هزینه‌های دفاعی که 2 درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد» که در منشور ناتو تصریح شده است، ناکام بوده‌اند.
هلند، جایی که روته مدت‌ها به‌عنوان نخست‌وزیر در آن خدمت کرده است تا سال 2024 به‌سختی به این هدف دست یافت.
تاکنون، 9 کشور نتوانسته‌اند این الزام را برآورده کنند. اگر روته نتواند این مشکل بزرگ را حل کند، در صورت انتخاب مجدد ترامپ، هماهنگی مواضع طرف‌های مربوطه برای او دشوارتر خواهد بود.
کشورهای اروپای مرکزی و شرقی به‌طور فزاینده‌ای از وضعیت خود به‌عنوان «شهروندان درجه دو» در ناتو ناراضی هستند.
اگرچه این کشورها از روته حمایت کردند، اما تحت‌فشار آمریکا، ناگزیر خواستار سمت‌های بیشتری مانند معاون دبیرکل و دستیار دبیرکل ناتو خواهند بود تا نفوذ روته را متوازن کنند و بر انسجام داخلی سازمان تأثیر بگذارند.
ظهور سیاست‌مداران راست‌گرا افراطی در پارلمان اروپا و برخی کشورهای اروپایی کمک و حمایت کشورهای اروپایی عضو ناتو از اوکراین را دشوارتر خواهد کرد، زیرا بسیاری از احزاب راست افراطی با آن مخالف هستند.
بنابراین ناظران بر این باورند که دوره خوش روته به‌عنوان رئیس جدید ناتو کوتاه خواهد بود. برای خود روته، تنها چیزی که لازم نیست نگران آن باشد این است که در آن پست کاری نخواهد داشت.