بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه هیل در یادداشت تازه خود بهقلم «اریک مندل» نوشت: بهرغم اینکه اعتراضات برای تغییر نظام در جمهوری اسلامی بیداد میکند، دولت بایدن بدون توجه به آنچه پلیس امنیت اخلاقی ایران با شهروندان خود میکند، به ]آیتالله[ خامنهای نشان داده که خواهان بازگشت به برجام است.
اگرچه این یک انتخاب دوگزینهای نیست، اما پیروزی بایدن در سیاست خارجی با بازگشت به توافق هستهای عمیقاً بر پایداری توافقات پیشگامانه آبراهام تأثیر میگذارد.
یکی از راههای درک رابطه بین برجام و توافقات آبراهام، منشور سیاست آمریکاست. دولت بایدن بازگشت به برجام را برای ثبات منطقه ضروری میداند.
با این حال، سناتور جونی ارنست، یکی از اعضای دوحزبی سنای آمریکا، توافقنامه آبراهام را مهمترین توافق صلح قرن بیست و یکم خواند، نه برجام را.
اگرچه از نظر فنی ربطی ندارد، اما موفقیت یا شکست توافق ایران و توافقنامه آبراهام به هم مرتبط است. صعود یک توافق ممکن است به معنای پژمرده شدن دیگری باشد.
دولت بایدن تلاش کرده است که آن را به هر دو صورت داشته باشد. در مارس 2022، «آنتونی بلینکن»-وزیر امور خارجه- به 6 وزیر خارجه عرب برای اجلاس سران در نقب ملحق شد و بهطور عمومی از توافقنامه آبراهام حمایت کرد.
با این حال، دولت بایدن ترجیح داده است که از سرمایه دیپلماتیک برای واردکردن سایر کشورهای عربی به توافق استفاده نکند تا مبادا با ایرانیها دشمنی نموده و آنها را از پیوستن مجدد به برجام منصرف کند.
یکی از اجزای اساسی توافقنامه، نگرانی مشترک درمورد یک ایران قدرتمند و تهدیدکننده بود. با این حال، با خروج آمریکا از منطقه و ارائه صدها میلیارد دلار برای رفع تحریمها به ایران، منطق باقی ماندن در توافقنامه آبراهام کاهش مییابد.
همانطور که یکی از مشاوران ارشد سفیر قبلی آمریکا در اسرائیل نوشت، ناکامی در تقویت و پیشبرد این توافقنامهها میتواند منطقه را مانند همیشه ترک کند و در ضمن مجموعهای از روابط دوشاخه و گسسته، خلأ را برای چین، ایران و روسیه ایجاد میکند تا رشد کنند و نفوذ خود را گسترش دهند.
«ژنرال مایکل هرتزوگ» -سفیر اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در آمریکا- این موضوع را به بهترین شکل میگوید: توافقنامه آبراهام آینده بهتری را برای غرب آسیا ارائه میدهد و یکی از بهترین پاسخها به ایران است، منافع امنیت ملی آمریکا تقویت خواهد شد و تمرکز بر اوکراین و چین قابل مدیریتتر خواهد بود. البته به شرطی که دولت بایدن به آن توجه میکرد.