به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه اسرائیل هیوم در یادداشت خود به‌قلم «اریک آرمندل» نوشت: قطر به‌رغم سابقه طولانی در حمایت از حکومت ایران و سایر کشورهای مسلمان، در ائتلاف تحت رهبری آمریکا علیه جمهوری اسلامی گنجانده شده است.
در مارس 2022، نشست سری رهبران نظامی اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، عربستان، قطر، مصر، بحرین، امارات و اردن در شرم‌الشیخ مصر تحت نظارت فرماندهی مرکزی آمریکا تشکیل شد.
به گزارش وال استریت ژورنال، این مذاکرات ناشی از «ترس مشترک» این کشورها از ایران و جو مثبت ایجاد‌شده توسط توافقنامه آبراهام بود.
به گفته «ژنرال کنت مک کنزی» -فرمانده وقت سنتکام- «وظیفه همه در این ائتلاف این است که اخطارهای اولیه را دریافت کنند وآماده واکنش سریع به حمله احتمالی ایران باشند.»
اما اگر یکی از کشورهای عضو پیمان دفاعی جدید، متحد ایران باشد چه؟
زمانی که فهرست کشورهای شرکت‌کننده را بررسی می‌کنید، متوجه می‌شوید که قطر نیز در این فهرست گنجانده شده است. اما قطری‌ها در توافقنامه آبراهام شرکت نکردند و مانند دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس که مورد حمله موشک‌ها و پهپادهای ایرانی قرار گرفته‌اند، از ایران نمی‌ترسند. در واقع، قطر بیش از آن‌که یک دشمن باشد، متحد جمهوری اسلامی است.
همین چند سال پیش، قطر از سوی عربستان و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس عمدتاً به دلیل روابط نزدیکش با ایران و حمایت از اخوان‌المسلمین که هدف آن سرنگونی حکام خلیج‌فارس است، تحریم شد. قطر با کمک ایران، از تحریم جان سالم به در برد.
مدافعان روابط قطر با ایران مدعی هستند دوحه چاره‌ای جز همکاری با ایران ندارد، زیرا دو کشور بزرگترین میدان گازی مشترک جهان را دارند.
قطر که میزبان پایگاه هوایی العدید است که 10 هزار سرباز آمریکایی را در خود جای داده و به‌عنوان مقر سنتکام عمل می‌کند، متحد استراتژیک غیرناتویی آمریکاست.
در واقع، قطر سابقه طولانی در حمایت و میزبانی از اسلام‌گرایان تندرو، اعم از سنی و شیعه، از جمله حماس، حزب‌الله و طالبان دارد.
پس آیا قطری‌ها می‌توانند هر دو طرف را داشته باشند؟ آیا آن‌ها می‌توانند در عین ادغام در یک محور دفاعی ضد ایرانی مورد حمایت آمریکا، دوست ایران و حامی جهادگران باشند؟ شاید استراتژی بایدن این است که دوستان خود را نزدیک نگه دارد، اما دشمنان خود را نزدیک‌تر.