به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال در یادداشت خود به‌قلم «راغده درغام» نوشت: نشست ناتو و سفر بایدن هر دو طی چند هفته آینده انجام خواهد شد و تحولات کلیدی بین این دو می‌تواند توازن را در معادلات روسیه-غرب و اسرائیل-ایران را بر هم بزند.
شاید یک غافلگیری در جریان نشست ناتو طی روزهای 29 و 30 ژوئن در مادرید رخ دهد. زمینه‌سازی‌هایی انجام می‌شود تا پیام قدرتمندی به کرملین و برای ممانعت از پیروزی‌اش در دونباس فرستاده شود. این پیروزی می‌تواند کرملین را وسوسه کند تا بار دیگر به فکر تصرف خارکیف و حتی کی‌یف بیافتد.
منابع من می‌گویند که قدرت‌های ناتو آماده می‌شوند تا با انجام «عملیات ویژه نظامی» بر طبق منشور سازمان ملل «مداخله» کنند. ویژگی مهم این استراتژی در این است که بین حمله مستقیم به روسیه و تهاجم به نیروهای متجاوز این کشور در داخل اوکراین فرق گذاشته می‌شود.
این یک تغییر بزرگ هم در جریان جنگ و هم در بن‌بستی است که بین غرب و مسکو به وجود آمده است.
بنابر ارزیابی غربی‌ها، حتی اگر روسیه سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی خود را در اوکراین مستقر کند، محکومیت مسکو موجب افزایش انزوای روسیه در جهان می‌شود.
گذشته از هر چیز، ناتو می‌تواند بگوید که روسیه این کار را کرده و مسئول آن است.
مذاکرات وین بین ایران و پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به اضافه آلمان به لحاظ شواهد و قرائن مرده است.
تهران هم‌چنان به دنبال برداشته شدن تحریم‌های آمریکاست، اما به دلیل این که اصرار دارد واشنگتن سپاه پاسداران را از فهرست سازمان‌های تروریستی حذف کند، باید به دنبال فرمولی برای خروج از این بحران باشد.
از آنجایی که بایدن «نقشه دوم» را مورد توجه قرار می‌دهد، سفر آتی او به اسرائیل و عربستان بخشی از یک اقدام گسترده‌تر است که از فشارها برای احیای توافق هسته‌ای با ایران فراتر می‌رود.
ایران نیز ممکن است به نوبه خود تصمیم بگیرد که منافعش از طریق صبر استراتژیک بهتر حفظ می‌شود و احیای توافق هسته‌ای و پایان دادن به تحریم‌های اقتصادی مهم‌تر از انتقام‌جویی نظامی علیه اسرائیل خواه به صورت مستقیم یا از طریق نیروهای نیابتی‌اش است.
با این حال، می‌توان امید داشت که دست‌های پشت پرده‌ای که بی شک در جریان است، بتوانند تقابل‌های تهدید‌آمیز را مهار کنند.