بهگزارش مرکز مطالعات سورین، خبرگزاری بلومبرگ در گزارش تازه خود بهقلم «کلارا فریرا مارکز» نوشت: جنگ روسیه در اوکراین، چشمانداز را برای همیشه تغییر داده است. با توجه به اینکه جهان با اولین بحران انرژی به معنای واقعی کلمه «جهانی» خود مواجه است.
چشمانداز سالانه انرژی جهانی آژانس بینالمللی انرژی بهسختی میتواند واضحتر باشد: هیچ بازگشتی به بازارها و جریانهای تجاری وجود ندارد.
سیاستهای امروزی به این معناست که استفاده از سوختهای فسیلی میتواند ظرف یک دهه به اوج خود برسد. روند صعودی زغال سنگ موقتی است و دوران طلایی گاز به پایان رسیده است.
روسیه هرگز به صادرات سوخت فسیلی به میزانی که در سال 2021 مشاهده شد، بازنخواهد گشت. سهم این کشور از گاز تجارت بینالمللی از 30 درصد در سال گذشته به نصف آن تا سال 2030 کاهش مییابد.
این کشور در سال گذشته بیش از 7 میلیون بشکه نفت در روز صادر میکرد، اما آژانس بینالمللی انرژی تخمین میزند که تا سال 2030 یک چهارم کاهش مییابد. تا اواسط دهه 2020، آمریکای شمالی بیشتر از روسیه نفت صادر میکرد.
روسیه قبلاً پیشبینیهای تاریک آژانس بینالمللی انرژی را زیر پا گذاشته است. این آژانس گفت مدتی پس از آغاز جنگ، صادرات نفت بلافاصله یک چهارم کاهش خواهد یافت، زیرا خریداران از مسکو دوری میکنند.
این اتفاق نیفتاد؛ اما مخالفت با مسیر در اینجا دشوار است، روسیه برای تغییر جهت گاز خود به سمت آسیا تلاش کرده و صادرات زغال سنگ به خاطر راهآهن و سایر تنگناهای لجستیکی محدود شده است.
سپس دورنمای شوم تولید روسیه در آینده وجود دارد که به دلیل عدم دسترسی به سرمایههای غربی، ارائهدهندگان خدمات و فناوریها مختل شده است.
بدون آنها، مسکو برای بهرهبرداری از ذخایر نفتی که به سختی قابل بازیافت هستند و گاز طبیعی مایع را گسترش میدهد، مبارزه خواهد کرد.
این قبل از در نظر گرفتن تغییرات تقاضای بلندمدت است که با اقدامات خود مسکو تسریع شده است.
ولادیمیر پوتین از همه اینها درس نمیگیرد، اما آیا غرب درس خواهد گرفت؟ به هر حال آسیبپذیریها در زنجیره تأمین انرژی سبز باقی میمانند و منابع مواد معدنی حیاتی بیش از حد متمرکز هستند.