به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه هاآرتص در یادداشت تازه خود نوشت: قطر ممکن است امیدوار باشد که هواداران فوتبال در اولین جام جهانی در غرب آسیا، سیاست را نادیده بگیرند؛ اما اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و ایران، دشمنانی که در سرتاسر منطقه درگیر درگیری‌ها هستند، حساسیت‌هایی را در بحبوحه مسابقات به وجود می‌آورند.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) رقابت نمی‌کند، اما این نمایش عظیم را راهی برای ادغام بیشتر در غرب آسیا پس از برقراری روابط با دو همسایه عرب خلیج‌فارس قطر می‌داند.
ایران که از اعتراضات ناشی از مرگ مهسا امینی 22 ساله در 25 شهریور در بازداشت گشت ارشاد متشنج شده است، در معرض خطر بزرگی قرار دارد.
این عرصه رقابتی می‌تواند برای فعالان ایرانی مخاطبان زیادی را به منظور اعتراض فراهم کند و یا با پیروزی ایران در بازی دور اول مقابل رقیبش آمریکا، موفقیت را در صحنه جهانی برای این کشور به ارمغان بیاورد.
محل برگزاری مسابقات در خلیج‌فارس، تنها یک پرواز کوتاه از اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و ایران، لایه دیگری از تنش را اضافه می‌کند.
هواداران ایرانی و اسرائیلی قبلاً در جام جهانی دست به دست هم داده بودند، اما هرگز در چنین رویدادی در حیاط خانه خودشان نبودند.
در توافقنامه‌ای که روز پنجشنبه اعلام شد، قطر قول داد که به هواداران فوتبال اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و سرزمین‌های فلسطینی اجازه دهد مستقیماً به دوحه پرواز کنند.
این شامل ساکنان کرانه باختری اشغالی و نوار محاصره شده غزه می‌شود که معمولاً نمی‌توانند از تل‌آویو خارج شوند.
در ابتدا، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) خدمات کنسولی موقت را برای شهروندان در این مسابقات ایجاد خواهد کرد، حتی اگر این کشورها روابط دیپلماتیک نداشته باشند. قطر برای جلوگیری از هرگونه واکنش منفی فلسطینی‌ها تأکید کرد: موضعش در مورد عادی‌سازی با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) تغییر نکرده است.
اعتراضات سراسر ایران به یکی از جسورانه‌ترین چالش‌ها برای روحانیون حاکم از زمان انقلاب اسلامی 1979 تبدیل شده است.
فعالان ایرانی با استناد به سرکوب خشونت‌آمیز و محدودیت‌های هواداران زن در استادیوم‌های فوتبال، از فیفا خواسته‌اند که ایران را از جام جهانی حذف کند.
باشگاه برتر فوتبال اوکراین نیز این درخواست را به دلیل حمایت نظامی جمهوری اسلامی از روسیه در جنگ با اوکراین مطرح کرد؛ اما ایران همچنان در حال رقابت است.
اینکه در میدان مسابقه چه اتفاقی خواهد افتاد، اینکه آیا اعضای تیم برای همبستگی با اعتراضات مانند دوران جنبش سبز 2009 بازوبند ببندند یا مانند سال 1998 با رقبای آمریکایی خود دست بدهند، یک سؤال بحث برانگیز است.
پیش از این، مخالفان خارج از کشور خواستار اعتراض در طول مسابقات شده‌اند. برخی از بازیکنان ایرانی در حمایت از جنبش اعتراضی صحبت کرده‌اند.
سردار آزمون، مهاجم ملی‌پوش تیم ملی ایران در پستی اینستاگرامی که بعداً حذف شد، گفت که جایگاهش را در این مسابقات فدای «یک تار موی سر زنان ایرانی» خواهد کرد. او در اقدامی اعتراض‌آمیز هنگام گلزنی در یک مسابقه در وین در اواخر سپتامبر خوشحالی بعد از گل انجام نداد. ستاره‌های سابق فوتبال ایران پر سر و صداتر بوده‌اند.
دو نفر به دلیل حمایت از تظاهرات دستگیر شدند.
الکس وطنخواه، یکی از اعضای ارشد موسسه خاورمیانه در واشنگتن می‌گوید: بازیکنان فوتبال در ایران همیشه در کنار مردم بوده‌اند.