به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فوریز در تازه‌ترین گزارش خود به‌قلم «پول ایدون» نوشت: اندکی پس از اینکه روسیه اولین دسته از «صدها» پهپاد مسلح خود را دریافت کرد که کاخ سفید اعلام کرد در ماه آگوست از ایران وارد می‌کند، اطلاعات طبقه‌بندی شده آمریکا فاش کرد که مسکو همچنین به دنبال «میلیون‌ها» گلوله‌های توپخانه و موشک‌های کوتاه‌برد از کره شمالی است.
این نشانه‌ای است که تحریم‌های جهانی زنجیره‌های تامین آن را به شدت محدود کرده و مسکو را مجبور کرده است تا برای تدارکات نظامی به کشورهای منزوی روی بیاورد. وضعیت کنونی مسکو تا حدودی شبیه به وضعیت ایران در دهه 1980 است.
در روز 9 سپتامبر، یک نماینده وزارت دفاع اوکراین تخمین زد که روسیه کمتر از 200 اسکندر SRBM دارد، که یکی از دلایلی است که از تعداد فزاینده‌ای از موشک‌های دفاع هوایی اس-300 علیه اهداف زمینی استفاده می‌کند.
در حال حاضر، گزارش شده است که مسکو به دنبال مقادیر زیادی گلوله‌های توپخانه از پیونگ یانگ است که منطقی است.
روسیه ممکن است قصد داشته باشد از مقادیر زیادی توپخانه و راکت‌های کوتاه‌برد کره شمالی برای ادامه بمباران و ویران کردن مراکز شهری اوکراین استفاده کند.
این خریدهای به ظاهر ناامیدانه در میان یک جنگ فرسایشی پرهزینه، وضعیت ایران را در دهه 1980 به یاد می آورد.
اتحاد جماهیر شوروی در اوایل جنگ ایران و عراق پیشنهاد فروش تسلیحات به ایران را داد اما با آن مخالفت شد. در نتیجه، مسکو بقیه دهه 1980 را صرف تسلیح بغداد، رقیب تهران کرد.
علیرغم تحریم، ایران بسیاری از تسلیحات غربی خود را عملیاتی نگه داشت، از جمله ناوگان جنگنده‌های بسیار پیشرفته F-14A، که نیاز به تعمیر و نگهداری زیادی داشت.
ایران موفق شد تا اواسط سال 1982 نیروهای عراقی را از خاک خود بیرون کند و وارد یک ضد حمله شود.
ایران تعدادی موشک اسکاد از لیبی دریافت کرد.
در نهایت، ایران نسخه‌هایی از موشک‌های اسکاد، هواسونگ-5، را از کره شمالی به‌عنوان بخشی از قراردادی که شامل ساخت کارخانه‌ای در ایران برای مونتاژ بیشتر محلی بود، به دست آورد.
تمایزات بزرگی بین این دو جنگ و الان وجود دارد، مثلاً اوکراین، آغازگر جنگ کنونی و یا شبیه عراق نیست.
از آنجایی که جنگ روسیه و اوکراین در ماه‌ها یا احتمالاً سال‌های آینده ادامه می‌یابد، احتمالاً تشابه‌های بیشتری، هرچند ناقص، از جنگ ایران و عراق وجود خواهد داشت.