به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه بیزنس اینسایدر در یادداشتی به‌قلم «مایکل پک» عنوان کرد: تهاجم روسیه به اوکراین منجر به تقویت نیروی هوایی ناتو شده است و فنلاند و سوئد به ترتیب در سال 2023 و ماه مارس به این ائتلاف ملحق شدند.
این اعضای جدید با داشتن هواپیماهای پیشرفته و پایگاه‌های هوایی استراتژیک در فنلاند و سوئد، ظرفیت نیروی هوایی پیشرفته ناتو را افزایش خواهند داد.
ترکیب گروه جنگنده فنلاند / سوئد تقریباً با جت‌های جنگی نیروی هوایی سلطنتی انگلیس برابری می‌کند و تنها یک سوم کمتر از 200 جت جنگنده فرانسه و آلمان است.
اضافه شدن این اعضای شمال اروپا به‌طور قابل توجهی قدرت هوایی ناتو را در درگیری با روسیه افزایش می‌دهد.
متحدان جدید در اروپا، از جمله سوئد و فنلاند، مزایای قابل توجهی برای دفاع اروپا ارائه می‌دهند.
به‌عنوان مثال، لهستان دارای یک جنگنده توانمند نسل چهارم به نام ساب ۳۹ گریپن است که با استانداردها و دکترین فنی ناتو مطابقت دارد.
گریپن برای برخاستن و فرود از بزرگراه‌ها در صورت سقوط فرودگاه‌ها طراحی شده و دارای قابلیت‌های مدرن جنگ الکتریکی است.
مک‌دانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت فنلاند در حال حاضر با نیروی هوایی ناتو سازگار است، اما به زودی 64 جنگنده رادارگریز اف-35 ساخت آمریکا را که دومین خرید بزرگ در اروپا است، وارد میدان خواهد کرد.
این امر چندین اسکادران جنگنده رادارگریز را در مرز شمالی روسیه قرار می‌دهد که پتانسیل نفوذ و سرکوب پدافند هوایی روسیه و ضربه زدن به اهداف حیاتی را دارند.
سوئد و فنلاند نیز صرفاً از طریق وضعیت موجود به ناتو کمک می‌کنند. آن‌ها با روسیه هم مرز و به کشورهای بالتیک نزدیک هستند، کشورهای کوچکی که احتمالاً در معرض بزرگ‌ترین تهدید یعنی روسیه قرار دارند.
سوئد نیز در کنار دریای بالتیک قرار دارد، در حالی که نروژ با دریاهای بارنتز، نروژ و شمال همسایه است.
کورماری و هوهن، تحلیل‌گر مسائل سیاسی نوشتند: «جغرافیا مهم است. همسایگی فنلاند و سوئد به نیروهای هوایی ناتو این امکان را می‌دهد تا به بالتیک نزدیک‌تر شوند.
این امر محدودیت‌های لجستیکی را کاهش می‌دهد و اتحاد را قادر می‌سازد تا عملیات هوایی را حفظ کند و در عین حال دوام هواپیما را نیز افزایش می‌دهد.»
سوئد همچنین دارای یک پایگاه دفاعی-صنعتی است که می‌تواند جت‌های پیچیده بسازد.
در شرایطی که شرکت‌های دفاعی آمریکایی و اروپایی برای برآوردن تقاضای فزاینده تلاش می‌کنند، ظرفیت تولید اضافی سوئد تقویت قابل‌توجهی برای توانایی ناتو برای جایگزینی خسارات است.
در این مقاله آمده است: کشورهای کمی در ناتو خطوط تولید فعالی دارند که قادر به تولید هواپیماهای جنگنده مدرن هستند.
البته، این زیرساخت صنعتی به‌طور بالقوه در برابر حمله روسیه در صورت درگیری آسیب‌پذیر است؛
اما از دیدگاه روسیه، این یک معضل بزرگ‌تر ایجاد می‌کند، زیرا فرماندهان باید از طیف وسیع‌تری از اهداف در هر حمله اولیه انتخاب کنند.
کورماری و هوهن وضعیت امروز ناتو را با یک بازی جنگی در سال 2016، قبل از پیوستن سوئد و فنلاند به ائتلاف که به این نتیجه رسیدند که روسیه می‌تواند کشورهای بالتیک را در کمتر از سه روز فتح کند، مقایسه می‌کنند.
سؤالاتی در مورد اینکه آیا این بازی ارتش روسیه را با توجه به عملکرد ضعیفش در اوکراین دست بالا برآورد کرده است یا خیر وجود دارد؛
اما این شبیه‌سازی مشکلی را که ناتو در جمع‌آوری نیروها و هواپیماهای کافی برای شکست تهاجم به استونی، لتونی و لیتوانی که اعضای ناتو هستند، با آن مواجه خواهد کرد، نشان داد.
وضعیت سوئد و فنلاند در ناتو تلاش روسیه برای تسخیر کشورهای بالتیک را پیچیده می‌کند.
کورماری و هوهن نوشتند: «الحاق فنلاند معضلی را بر برنامه‌ریزان نظامی روسیه تحمیل و آن‌ها را مجبور می‌کند تا برنامه‌های تهاجمی را در مثلاً استونی متعادل کنند و در عین حال عملیات دفاعی را برای محافظت از مرزهای خود در نظر بگیرند».
به‌طور مشابه، جزیره گوتلاند سوئد، واقع در میانه راه در بالتیک، حدود 96 کیلومتر از سرزمین اصلی سوئد و 128 کیلومتری از کشورهای بالتیک، یک پایگاه پیشرفته برای ناتو فراهم می‌کند.
جالب اینجاست که کورماری و هوهن مزایای نیروی هوایی سوئد و فنلاند را کمک به کاهش فشار بر منابع آمریکا می‌دانند که اکنون بین جبهه‌های اروپا و اقیانوس آرام تقسیم شده است.
«آمریکا مجبور نیست توانایی‌های نیروی هوایی خود را که بسیاری از آن‌ها در آمریکا مستقر هستند، به سرعت وارد صحنه کند و آن را قادر می‌سازد تا از تجاوز در سایر نقاط جهان جلوگیری کند.»
در این مقاله آمده است: «ابهام کمتر در منطقه بالتیک به نیروهای هوایی آمریکا اجازه می‌دهد تا برخی از توانایی‌های خود را برای بازدارندگی دشمنان از تجاوز در دیگر صحنه‌ها مانند تهاجم فرصت‌طلبانه به تایوان داشته باشند.»
اعضای جدید اروپای شمالی همچنین به ناتو اجازه می‌دهند تا قدرت بیشتری به قطب شمال بفرستد، منطقه‌ای که با ذوب شدن یخ‌های قطبی و کشف ثروت‌های معدنی و مسیرهای کشتیرانی جدید، بیش از پیش مورد علاقه قرار گرفته است.
کورماری به بیزنس اینسایدر گفت: «این مسئله ممکن است فرصتی برای ناتو باشد تا بیشتر به قطب شمال نگاه کند.
سوئد و فنلاند هر دو دارای نیروهایی هستند که قادر به حفظ شرایط بسیار سخت و نگهبانان سازگار با آب‌وهوا هستند.»