به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، «یوزی آراد» مطلبی در نشریه جروزالم استراتژیک تریبیون منتشر کرد که در آن آمده است: اگر «بنیامین نتانیاهو» معتقد است که ایران هسته‌ای، بزرگ‌ترین تهدید اسرائیل(رژیم صهیونیستی) است، پس چرا دولت او در عوض بر تصویب قوانین اصلاحات قضایی داخلی به‌عنوان اولویت اصلی خود متمرکز شده است؟
این سؤال که یکی از رئیس سابق بخش ایران موساد مطرح کرده بود.
ایران قطعاً در دستور کار دولت نتانیاهو قرار دارد. در 6 تا 7 مارس، «تزاهی هانگبی» -مشاور امنیت ملی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و «ران درمر» -وزیر امور استراتژیک- برای دیدار با همتایان آمریکایی خود برای گفت‌و‌گو درباره ایران در واشنگتن بودند.
هانگبی در اوایل سال جاری اعلام کرد که نتانیاهو یک حمله نظامی پیشگیرانه به سایت‌های هسته‌ای ایران انجام خواهد داد.
در صورت لزوم نتانیاهو زمانی که برای دومین دوره نخست‌وزیری خود در سال 2009 روی کار آمد، زمانی که من مشاور امنیت ملی او بودم، همین را گفت. وی سپس اعلام کرد که جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران، مأموریت تاریخی و بالاترین اولویت او است.
در آن زمان فرمول سیاست عملیاتی که اغلب تکرار می‌شد این بود که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) باید ایران را با یک تهدید نظامی معتبر همراه با شدیدترین تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی معرفی کند.
بدیهی است که اعتبار چنین تهدیدی به امکان‌پذیری آن و عزم نتانیاهو برای اقدام در صورت نیاز و در صورت نیاز بستگی دارد.
نتانیاهو قبلاً این فرمول تهدید معتبر را در سال 2007 در دیدار با چنی معاون رئیس‌جمهور و همچنین در سال 2008 با اوباما، نامزد ریاست‌جمهوری وقت، به کار گرفته بود.
با این حال، اکنون در سال 2023 هستیم و شاهد استفاده مجدد از همان فرمول هستیم، احتمالاً به این دلیل که در میان دلایل دیگر، اسرائی(رژیم صهیونیستی)ل هرگز تهدید نظامی خود را جبران نکرده است. ایران طی سال‌ها از خطوط قرمز مختلفی عبور کرد و به‌دنبال آن بی‌عملی رخ داد.
در حال حاضر، این کشور در حال تبدیل شدن به یک کشور هسته‌ای آستانه است و بیش از هر زمان دیگری به داشتن بمب نزدیک شده است.
اگر واقعاً ایران چنین خطری وجودی برای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بوده است و اگر واقعاً بالاترین اولویت نتانیاهو بوده است، چگونه او هنوز روی آن تمرکز نمی‌کند؟
نتیجه مخالفت صریح نتانیاهو با مذاکرات هسته‌ای ایران این بود که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در جریان پیشرفت آن‌ها قرار نگرفت و در موقعیتی قرار نگرفت که بتواند تأثیر مفیدی بر نتیجه آن‌ها بگذارد.
هنگامی‌که توافقی در سال 2015 به دست آمد و اوباما مهم‌ترین دستاورد خارجی خود را در آن می‌دید، نتانیاهو به‌دنبال رد آن توسط کنگره بود. او پیشنهاد بی سر و صدا آمریکا به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای کمک فن‌آوری نظامی بیشتر در ازای اجتناب از نبرد در کنگره را نادیده گرفت؛
اما در پایان، نتانیاهو نتوانست توافق ایران را در کنگره شکست دهد و همچنین از افزایش پیشنهادی بسته کمک‌های فن‌آوری نظامی نادیده گرفته شد.
سوء مدیریت روابط اسرائیل(رژیم صهیونیستی) با آمریکا و در نتیجه به سیاست اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران لطمه می‌زند، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را دوباره در شاخ این دوراهی قرار داده است که آیا با گزینه‌های پیشگیرانه باقیمانده اقدام نظامی انجام دهد یا نه یا سیاست بازگشتی را انتخاب کند. بازدارندگی از یک ایران هسته‌ای خطرناک‌تر از یک حمله پیشگیرانه نخواهد بود.