به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه ام‌اس‌ان در مطلب تازه خود به‌قلم «فلیپ هجمانس» نوشت: در حالی که «ولادیمیر پوتین» -رئیس‌جمهور روسیه- و «لی کیانگ» -نخست‌وزیر چین-این هفته نشسته‌ای جداگانه‌ای را در آسیای جنوب شرقی به پایان رساندند.
دو شریک در بلوک اقتصادی بریکس با منطقه‌ای روبرو شدند که مایل به پیوستن به گروهی هستند که به‌عنوان پوششی در برابر نهادهای تحت رهبری غرب دیده می‌شود.
در طی مصاحبه‌ای با رسانه‌های چینی پیش از سفر لی به مالزی، «انور ابراهیم» نخست‌وزیر، اعلام کرد که قصد دارد پس از دو برابر شدن حجم اتحادیه در سال جاری با فریب دادن کشورهای جنوب جهانی تا حدی با ارائه دسترسی به منابع مالی، اما همچنین با ارائه یک ابزار سیاسی، درخواست خود را برای این اتحادیه اعلام کند.
تایلند، متحد پیمان آمریکا ماه گذشته پیشنهاد خود را برای پیوستن به بریکس اعلام کرد که نام اعضای آن برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است.
«ماریس سانگیامپونگسا» وزیر امور خارجه هفته گذشته به خبرنگاران گفت: این بلوک «نماینده یک چارچوب تعاونی جنوب-جنوب است که تایلند مدت‌هاست تمایل داشت بخشی از آن باشد.»
برای کشورهایی که به‌دنبال کاهش خطرات اقتصادی تشدید رقابت آمریکا و چین هستند، پیوستن به بریکس تلاشی برای کاهش برخی از این تنش‌ها است.
در آسیای جنوب شرقی، بسیاری از کشورها از نظر اقتصادی به تجارت با چین وابسته هستند، در حالی که هم‌زمان از حضور امنیتی و سرمایه‌گذاری واشنگتن استقبال می‌کنند.
اما عضویت در بریکس همچنین راهی برای نشان دادن ناامیدی فزاینده از نظم بین‌المللی تحت رهبری آمریکا و نهادهای کلیدی است که به‌طور محکم تحت کنترل قدرت‌های غربی مانند بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول هستند.
«سیف‌الدین عبدالله» -وزیر امور خارجه سابق مالزی- در مصاحبه‌ای گفت: «بعضی از ما، از جمله افرادی مانند من، فکر می‌کنیم که باید راه‌حل‌هایی برای معماری ناعادلانه مالی و اقتصادی بین‌المللی پیدا کنیم؛ بنابراین بریکس احتمالاً یکی از راه‌های متعادل کردن برخی چیزها خواهد بود.»
برای پوتین و شی جین پینگ، رهبر چین، علاقه به بریکس نشان‌دهنده موفقیت آن‌ها در عقب راندن تلاش‌های آمریکا و متحدانش برای منزوی کردن گسترده‌تر آن‌ها بر سر جنگ اوکراین و تهدیدات نظامی علیه تایوان، فیلیپین، کره جنوبی و ژاپن است.
«ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین تلاش کرد تا کشورهای آسیایی را متقاعد کند که از نشست صلح او در سوئیس در اوایل ماه جاری حمایت کنند و پوتین این هفته یک پیمان دفاعی با کره شمالی امضا کرد و در عین حال هشدار داد که او حق دارد به دشمنان آمریکا در سراسر جهان مسلح شود.
باشگاهی که برای سال‌ها فقط از پنج عضو تشکیل شده بود، در ماه ژانویه امسال با حضور ایران، امارات، اتیوپی و مصر گسترش یافت. این فشاری بود که عمدتاً توسط چین هدایت می‌شد زیرا تلاش می‌کند نفوذ خود را در صحنه جهانی افزایش دهد.
اندونزی، یکی دیگر از کشورهای آسیای جنوب شرقی، سال گذشته پیش از آنکه جوکو ویدودو، رئیس‌جمهورش اعلام کرد در تصمیم‌گیری عجله نخواهد کرد، به‌عنوان یکی از گزینه‌های موردعلاقه اولیه برای پیوستن در نظر گرفته شد.
با این حال، شتاب برای افزودن اعضای جدید ادامه دارد. به‌رغم تلاش‌های آمریکا و اروپا برای جلوگیری از مقابله کشورها با مسکو، نمایندگان 12 کشور غیرعضو این ماه در گفت‌وگوی بریکس در روسیه حضور یافتند.
آن‌ها شامل دشمنان دیرینه آمریکا مانند کوبا و ونزوئلا، اما همچنین کشورهایی مانند ترکیه، لائوس، بنگلادش، سریلانکا و قزاقستان بودند.
همچنین ویتنام نیز حضور داشت که سال گذشته روابط خود را با واشنگتن ارتقا داد، اقدامی که به‌عنوان عقب‌نشینی از نفوذ فزاینده پکن در منطقه تلقی می‌شود.
فام ثو هنگ، سخنگوی وزارت امور خارجه در آن زمان گفت: «ویتنام همیشه آماده مشارکت و مشارکت فعال در سازوکارهای چندجانبه جهانی و منطقه‌ای است.»
ویتنام این هفته به‌رغم مخالفت‌های شدید آمریکا، از رهبر روسیه به این دلیل که «هیچ کشوری نباید به پوتین بستری برای ترویج جنگ تجاوزکارانه خود در اوکراین بدهد» استقبال کرد.
روابط ویتنام و روسیه به دوران جنگ سرد و شوروی باز می‌گردد.
روسیه در بیانیه مشترک خود که در پایان مذاکرات آن‌ها منتشر شد، از مشارکت ویتنام در گفت‌وگو در اوایل ماه جاری استقبال کرد و گفت که «به تقویت روابط بین کشورهای بریکس و کشورهای در حال توسعه از جمله ویتنام ادامه خواهد داد.»
مشخص نیست که بریکس تا چه اندازه بخشی از مذاکرات پشت درهای بسته پوتین در ویتنام بوده است، اگرچه دو کشور متعهد شدند که همکاری دفاعی و انرژی را تقویت کنند.
لی چین از سفر خود به مالزی برای تعمیق روابط تجاری و اقتصادی و پیشبرد ساخت پروژه‌های بزرگ استفاده کرد.
پس از گسترش امسال، بریکس قصد دارد از کشورهای غیرعضو دعوت کند تا در اجلاس بعدی خود در شهر کازان روسیه در ماه اکتبر شرکت کنند.
صرف میزبانی این رویداد به مسکو این فرصت را می‌دهد تا به جهان نشان دهد که توسط مخالفان غرب با جنگ در اوکراین کاملاً منزوی نشده است.