به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه وار آن راکس در مطلب تازه خود به‌قلم «ناتانیل پاول» نوشت: نخست‌وزیر نیجریه، «علی ماهامان لمینه زین»آمریکا را به اخراج نیروهای آمریکایی از نیجر تهدید کرد و به «لحن تحقیرآمیز و عدم احترام» یک هیئت بلندپایه آمریکایی اشاره کرد.
زین همچنین مقامات نیجریه را مطرح کرد که توسط پیام‌های آمریکا و درخواست برای محدود کردن روابط امنیتی با روسیه مورد توهین قرار گرفته‌اند.
شکست آمریکا در نیجر تا حدی با پایان دادن به کمک‌های امنیتی واشنگتن پس از کودتای جولای 2023 در این کشور و عدم تمایل حکومت نظامی به پذیرش خواسته‌های منطقه‌ای و بین‌المللی مرتبط است.
علل اصلی شکست آمریکا در نیجر، پویایی‌های سیاسی و اجتماعی است که به واسطه حضور آمریکا و غرب در آنجا به وجود آمده است.
هجوم بزرگ کمک‌های امنیتی می‌تواند به‌طور ناخواسته مشروعیت اقتدار دولتی محلی را از بین ببرد و شرایط مساعد برای کودتا را تقویت کند.
هیچ راه‌حل ساده‌ای برای این مشکل وجود ندارد، اما واشنگتن باید روی موضوعاتی تمرکز کند که می‌تواند تأثیرات مثبت گسترده‌تری داشته باشد، مانند بهبود دسترسی صادراتی به بازارهای آمریکا، پر کردن شکاف‌های بودجه بشردوستانه و سرمایهگذاری در آب‌وهوای منطقه‌ای و اقدامات سازگاری.
خروج نیروهای آمریکایی از نیجر هم برای آمریکا شرم‌آور است و هم یک شکست استراتژیک جزئی.
نیجر تا زمان کودتای جولای 2023 علیه محمد بازوم، رئیس‌جمهور سابق، به‌عنوان مرکز اصلی اطلاعات منطقه‌ای آمریکا خدمت می‌کرد.
محلی‌ها حضور غرب، به‌ویژه فرانسه را به‌عنوان دفاع از رژیم‌های سیاسی غیرپاسخگو می‌دانند که غیرقانونی بودن آن‌ها را تشدید می‌کند و عدم محبوبیت مداخلات خارجی را در منطقه افزایش می‌دهد.
این منجر به موجی از «احساسات ضد فرانسوی» منطقه‌ای شده که در جهت حمایت پاریس از دولت‌های منفور و غیرپاسخگو است.
سیاستگذاران آمریکا امیدوار بودند که حضور نظامی کمتر قابل مشاهده و فقدان گذشته استعماری آن‌ها در منطقه بتواند به آن‌ها کمک کند تا از سرنوشت فرانسه در نیجر جلوگیری کنند.
سابقه ده‌ها ساله تنش‌های نظامی-غیر‌نظامی و کودتا در نیجر باید افکار سیاستگذاران آمریکا و غرب را آگاه می‌کرد. این کشور چهار کودتای قبلی را تجربه کرده بود که آخرین کودتا در سال 2010 بود.
شکنندگی داخلی یکی دیگر از اشتباهات کلیدی آمریکا و دیگر سیاستگذاران غربی بود.
حامیان خارجی بازوم تمایل به اغراق در اعتبار دموکراتیک او داشتند، در حالی که تلاش‌های ضدفساد او منافع عمیق زیادی را تهدید می‌کرد و به نظر می‌رسد که نقش مهمی در آغاز کودتا داشته است. همانطور که نیروهای آمریکایی ساحل را ترک می‌کنند.
مداخلات نظامی غرب در آفریقا بازده سرمایهگذاری محدودی به خصوص در منطقه ساحل داشته است.
این به کودتا و خشم حامیان غربی دولت‌های منطقه‌ای کمک کرده است. برای پرداختن به این موضوع، سیاست منطقه‌ای آمریکا باید مسائل امنیتی را از اولویت خارج کند و بر اقدامات حاشیه‌ای مانند پر کردن کمبود بودجه بشردوستانه و دسترسی بهتر به بازارهای آمریکا برای تولیدکنندگان محصولات کشاورزی تمرکز کند.
مشارکت عمیق‌تر در تأمین بودجه سازگاری و تاب‌آوری آب‌وهوا در کشورهای آسیب‌پذیر نیز می‌تواند تأثیرات مفیدی داشته باشد.
سیاستگذاران آمریکا باید از تثبیت ایدئولوژیک در رقابت منطقه‌ای با روسیه دور شوند و بدانند که همتایان آفریقایی برابری و احترام را بر رقابت‌های ژئوپلیتیکی ترجیح می‌دهند.