به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، «جان ویتبک» یادداشتی در نشریه کانترپانچ منتشر کرد که در آن آمده است: تشویق‌های ایستاده کنگره آمریکا برای زلنسکی، دو پیامد قابل پیش‌بینی داشت.
از نظر اوکراینی‌ها که دیدگاه رسمی دولت اوکراین را تأیید می‌کنند، با توجه به اینکه قدرت‌های نظامی برجسته جهان به طور غیرقابل برگشتی متعهد به ارائه حمایت نظامی و اقتصادی نامحدود به اوکراین شده‌اند، این باور اجاد شده که تداوم جنگ ارزش تمام فداکاری‌ها را دارد.
روس‌ها، به‌طرز چشمگیری این دیدگاه را قبول دارند که روسیه در حال جنگ با آمریکا و ناتو است، نه با «مردم برادر» و فریب‌خورده‌ی اوکراین. آن‌ها قبول دارند که این جنگ برای روسیه حیاتی است و روسیه نمی‌تواند از این جنگ کنار بکشد.
این دیدگاه‌ها، امید به پایان‌دادن به مرگ‌ها و ویرانی‌ها در اوکراین و آسیب‌های جانبی به بقیه جهان در آینده را کم می‌کند.
در جریان سفر طوفانی زلنسکی به واشنگتن، بایدن شعار پنج کلمه‌ای خود را تکرار کرد که آمریکا «تا زمانی که طول بکشد» از اوکراین حمایت خواهد کرد.
چهار پیامد اجتناب‌ناپذیر تداوم این جنگ غیرقابل انکار است: 1- اوکراینی‌ها و روس‌های بیشتری کشته خواهند شد. 2-اوکراین و اقتصاد آن بیشتر تخریب خواهند شد. 3-سازندگان تسلیحات آمریکایی سود بیشتری خواهند کرد. 4- اقتصادهای اروپایی و شهروندان اروپایی همچنان از مشکلات شدید رنج خواهند برد.
این‌ها کمترین پیامدهای تداوم این جنگ است. مسائل می‌توانند از کنترل خارج شوند و عواقب بسیار بدتری داشته باشند.
به‌راحتی می‌توان درک کرد که چرا سیاستمداران حاکم در آمریکا، که به طور منحصر به فرد، از منافع ژئوپلیتیکی (یک اروپای ضعیف و مطیع‌تر) و مالی این جنگ بهره می‌برند، مایلند آن را تداوم بخشند.
به سختی می‌توان برای دیگران از جمله روسیه و اوکراین منافعی از تداوم این جنگ متصور شد. همانطور که دانشجویان تاریخ می‌دانند، جنگ‌ها نه تنها در میدان‌های جنگ، با کشتار سربازان، بلکه در جبهه‌های اقتصادی و اطلاعاتی نیز انجام می‌شود.