به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه اکونومیست در مطلب خود نوشت: در حالی که اوکراین نیروهای خود را برای یک ضد حمله حیاتی آماده می‌کند، در میان متحدان غربی‌اش بحث در مورد تهیه تجهیزات مطرح می‌شود.
اوکراین پس از دریافت تانک‌هایی که از سال گذشته درخواست کرده بود، بر شدت تقاضای خود برای جت‌های جنگنده افزوده است.
با این حال درخواست‌های آن تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. حدود 30 فروند میگ-29 از لهستان و اسلواکی در راه هستند؛ اما آنچه اوکراین می‌گوید به آن نیاز دارد، اف-16های آمریکایی است که در 40 سال گذشته ستون فقرات نیروی هوایی ناتو بوده است.
اوکراین حق دارد. استدلال برای انکار درخواست اف-16در حال تبدیل‌شدن به یک موضوع (مهم) است.
در آغاز جنگ، اوکراین حدود 125 هواپیمای فرسوده با قابلیت رزم داشت که کمی بیش از نیمی از آن‌ها جنگنده‌های برتری هوایی بودند. حداقل 40 درصد از آن‌ها از بین رفته‌اند.
روسیه هنوز هم می‌تواند تقریباً پنج برابر بیشتر از جنگنده‌هایی که اوکراین جنگ را با آن آغاز کرده است، به میدان بفرستد. تقریباً همه آن‌ها جدیدتر هستند و رادارهای دوربردتر و موشک‌های هوا به هوا دارند.
بااین‌وجود، حامیان غربی اوکراین می‌گویند که تقویت سیستم پدافند هوایی زمینی این کشور اولویت است و جت‌های جنگنده موضوع پرهزینه‌ای خواهد بود.
آن‌ها می‌گویند حتی اگر درخواست تأمین اف-16 تأیید شود، به دلیل زمان موردنیاز برای آموزش خلبانان اوکراینی و خدمه تعمیر و نگهداری، یک سال طول می‌کشد تا آن‌ها قادر به انجام مأموریت شوند. اف-16 به باندهای صافی نیاز دارد که اوکراین فاقد آن است.
درنهایت، آن‌ها استدلال می‌کنند که روسیه عرضه اف-16 را به‌عنوان یک تشدید بزرگ (در جنگ) در نظر می‌گیرد؛
اما تعداد کمی از ناظران فکر می‌کنند که استقرار اف-16 باعث می‌شود کرملین جنگ جهانی سوم را آغاز کند؛
نیروی هوایی اوکراین دیر یا زود باید با جت‌های جدید تجدید سرمایه شود، پس چرا منتظر بمانیم؟
رئیس‌جمهور اوکراین، ولادیمیر زلنسکی درخواست هواپیماهای اف-16 را دارد زیرا مشاوران وی معتقدند که بدون آن‌ها آسمان اوکراین ممکن است از بمب‌افکن‌های روسی اشباع شود. آن‌ها تاکنون بهتر از بسیاری از کارشناسان غربی قاضی جنگ بوده‌اند.