به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در یادداشت تازه خود به‌قلم «حسین حقانی» و« آپارنا پانده» نوشت: «جو بایدن» واکنش شدیدی را به حمله روسیه به اوکراین نشان داده، هر چند که اثربخشی آن هنوز معلوم نیست. این تحریم‌ها به منظور مجازات کردن «ولادیمیر پوتین»، و حلقه نزدیک به اوست و عمدتا به این دلیل که متحدان اروپایی آمریکا نیز از آن حمایت کرده‌اند، شانسی برای موفقیت دارد.
اما اگر «شی جین‌پینگ» -رئیس جمهور چین- روزی بخواهد به همین اندازه پوتین ستیزه‌جویانه رفتار کند، آیا آمریکا قادر خواهد بود به متحدانش در هند-آرام تکیه کند؟
شی و پوتین مشخصا با هم فرق دارند، همان‌گونه که روابط خارجی چین و روسیه نیز با هم متفاوت است، اما دولت‌های اقتدارگرا به شدت غیرمنتظره عمل می‌کنند و آمریکا باید آماده زمانی باشد که چین زور بازویش را در مورد تایوان یا دریای جنوبی چین به کار گیرد.
استراتژی دولت بایدن در مورد اقیانوس آرام و چین اخیرا اعلام شد و قضاوت در مورد آن می‌گوید که هنوز فاقد یک برنامه جدی برای بازدارندگی چینی است که به طور فزاینده‌ای جسورتر می‌شود.
چین تحت رهبری حزب کمونیست خود ثابت کرده که برنامه‌ای برای یک بازی طولانی‌مدت دارد. اکنون این درک گسترده به وجود آمده که چین رقیب هم‌رده آمریکاست و نه شریک آن و شی می‌تواند همان کاری را به نمایش بگذارد که پوتین با اوکراین می‌کند. اما چین جای خود را عمیقا در اقتصاد آمریکا و شرکای بالقوه این کشور در هند-آرام به دست آورده است.
عقیده عمومی در آسیا و خاورمیانه این است که منافع آمریکا در سایر نقاط جهان به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است. آمریکا به دلیل ترس از گیر افتادن در «جنگ‌های ابدی»، تمایلی به استفاده از زور نظامی ندارد و این باعث شده تا رهبران آسیا از خود بپرسند که در صورت طولانی شدن رقابت با چین، آیا می‌توانند به این کشور اعتماد کنند یا نه.
با توجه به این که ظرفیت‌های نظامی چین تقویت شده است، یک استراتژی موثر در اقیانوس هند و آرام شامل گفت‌وگوهای صریح و بی‌پرده با هند در مورد خریدهای نظامی و برنامه‌های نوسازی نظامی این کشور و هم‌چنین، شامل مذاکراتی با رهبران استرالیا و ژاپن در مورد قوی نگه داشتن ارتش‌هایشان می‌شود.
آمریکا باید متحدانش را برای اقدام تلافی‌جویانه در برابر شی آماده کند، همان‌گونه که پوتین بحران اوکراین را به وجود آورد.