به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده فارن پالسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «آنچل وهرا» نوشت: چین ماه قبل میزبان وزرای خارجه چندین کشور حوزه خلیج فارس بود تا راه‌های ارتقای روابط و همکاری‌های عمیق امنیتی را کند و کاو کند.
وزیر خارجه ایران چند روز بعد به پکن رسید تا در مورد سرمایه‌گذاری 400 میلیارد دلاری و توافق امنیتی مذاکره کند و تاثیر تحریم‌های آمریکا را بر اقتصاد ایران کاهش دهد. طبق گزارش دیگر پکن برای تولید موشک‌های بالستیک جدید به عربستان کمک کرده تا ریاض برای مقابله با ناوگان موشکی ایران آماده شود.
چین این دیدارها و اظهار نظرها را نمونه‌ای از سیاست خود برای ایجاد فاصله مساوی با بازیگران منطقه می‌داند اما این موضوع بیانگر این نکته هم هست که چین در دوران ریاست جمهوری«شی جین‌پینگ» چگونه سیاست خود را در قبال غرب‌آسیا به نحو چشمگیری تغییر داده است.
پکن به صورت سنتی این منطقه را زمانی به عنوان «قبرستان پرآشوب و خطرناک امپراطوری‌ها» توصیف می‌کرد و سعی داشت تا در مورد آن دست به عصا راه برود اما شی در سال 2014 وعده داد تجارت با منطقه را تا سال 2023 به بیش از دو برابر برساند.
چین گام‌های امنیتی خود را به آهستگی اما با اطمینان برمی‌دارد و بیشتر اصرار دارد که در این منطقه بحران‌زده شریکی برای توسعه آن باشد.
هدف نهایی چین تبدیل شدن به یک قدرت جهانی است که به قول شی، جایگاه واقعی آن است. چین قصد دارد به تسلط آمریکا بر غرب‌آسیا خدشه وارد کند و آن را به منطقه‌ای تحت نفوذ پکن مبدل کند آن هم نه فقط برای تامین امنیت نیازهایش به انرژی یا افزایش تجارتش بلکه برای این که ایدئولوژی سیاسی‌اش را تبلیغ کند.
تحلیل‌گران در این مورد که نیت‌های چین چیست و می‌خواهد در زمینه امنیتی تا کجا پیش برود اختلاف نظر دارند.
تصاویر ماهواره‌ای آثار سوختگی به جا مانده از سوخت جامد برای تولید موشک بالستیک را در تاسیسات دوادمی عربستان نشان می‌دادند. آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا مطمئن هستند که تولید این موشک‌ها با کمک فعالانه چین بوده است.
با این حال، هم ایران و هم عربستان شرکای استراتژیک جامع چین هستند. در واقع، چین رقابت تسلیحاتی را در منطقه‌ای تشدید می‌کند که پیش از این هم ناآرام بود و از ایجاد رقابت در این منطقه سود می‌برد.