به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در یادداشت خود به‌قلم «بونی گلیسر» نوشت: حمایت پکن از مسکو باید باعث تجدید نظر در روابط چین و اروپا شود. در سال 2014، گسترش حمایت اقتصادی و سیاسی چین از روسیه پس از الحاق کریمه به این کشور محدود شد.
به عنوان مثال، پکن با امضای قراردادهای انرژی، تجارت و مالی و همچنین ارزی به ارزش 25 میلیارد دلار، از مسکو حمایت کرد. اما در حالی که حلقه داخلی پوتین از دسترسی به پول چین سود می‌برد، بسیاری از قراردادهای دیگر روی کاغذ باقی ماندند. چین تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه روسیه را محکوم کرد، اما بانک‌های تجاری این کشور از این تحریم‌ها تبعیت کردند تا از بازارهای مالی آمریکا و سیستم بانکی بین‌المللی دوری کنند.
سال 2022 متفاوت است. روابط چین و روسیه بسیار نزدیک‌تر است. بیانیه مشترک شی و ولادیمیر پوتین، هیچ شباهتی به گذشته ندارد. حمایت چین از مواضع مسکو در مورد نظم امنیتی اروپا به طور غیرعادی صریح است. با توجه به چنین خطراتی، آمریکا و اروپا نمی‌توانند اجازه دهند حمایت چین از روسیه متجاوز بدون هزینه صورت گیرد.
عواقب حمایت پکن مادی است. بر اساس برخی گزارش‌ها، مسکو سطح نیرو در مرزهای خود با چین و مغولستان را به پایین‌ترین میزان از سال 1922 کاهش داده و امکان انتقال نیروها از ناحیه نظامی شرقی خود به بلاروس را فراهم کرده است. سفیر روسیه در پکن گفته است که دو کشور در حال مطالعه راه‌هایی برای کاهش تأثیر تحریم‌های احتمالی غرب هستند.
برخی عوامل همچنان حمایت پکن از روسیه را محدود می‌کند. چین دارای منافع تجاری در اوکراین و روابطی در اروپاست که برای منافع این کشور اهمیت دارد. دور زدن برخی از تحریم‌هایی که در حال بررسی است برای پکن آسان نخواهد بود. به عنوان مثال، اعمال قانون محصولات مستقیم خارجی، به بسیاری از شرکت‌های چینی تامین‌کننده روسیه، با توجه به وابستگی مداوم آن‌ها به تراشه‌های طراحی شده با استفاده از ابزارها و نرم‌افزارهای آمریکا، آسیب می‌رساند. اکثر بانک‌های چینی در حال حاضر با احتیاط تحریم‌های مالی پس از سال ۲۰۱۴ را دنبال می‌کنند، و آنچه اکنون برای بخش بانکداری روسیه در نظر گرفته می‌شود، فراتر از آن است.