بهگزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت خود بهقلم «مایکل سواین» نوشت:نشست سران شی جین پینگ و جو بایدن که دیروز در حاشیه نشست هیئتهای همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه، در سانفرانسیسکو برگزار شد.
ازنظر بسیاری از ناظران بهعنوان فرصتی حیاتی برای دو کشور برای ایجاد درجهای از ثبات پایدار در روابط پرآشوب خود تلقی شد.
اگرچه ظاهراً توافقات و تفاهمات محدودی حاصل شد و برخی اظهارات دلگرمکننده بیان شد، اما این نشست از ارائه یک مبنای پایدار برای اجتناب از درگیری عاجز بود.
کلمات چین نشان میداد تلاش مصمم او برای کاهش حمایت بینالمللی از اتحادهای آمریکا، ایجاد ساختارهای اقتصادی، امنیتی و سیاسی جایگزین برای ساختارهای تحت هژمونی آمریکا، یک تصور غلط است، اما این سخنان در تضاد با اظهارات داخلی است که در موارد متعدد از سوی شی جین پینگ و مقامات چینی شنیده میشود.
این رفتار و نگرش چینیها چه با اقدامات ظاهراً تهدیدآمیز آمریکاییشان و چه با ریشه دیدگاههای ایدئولوژیکی که از قبل داشتند و چه بر اساس هردوی این موارد، همچنان در ذهن بسیاری از ناظران آمریکا، ماهیت غیرصادقانهای نسبت به این اظهارات داشتند.
ماهیت نظام چین فارغ از هرگونه استدلال، قطعاً به تصرف تایوان میاندیشد.
در مورد مسائل دفاعی و ارتباطات بحرانی، بیانیه دو رئیسجمهور مبنی بر تعهد خود به از سرگیری یا تقویت چند گفتگو و کانالهای ارتباطی دفاعی قطعاً چیز خوبی است.
چنین تلاش بلندپروازانهای ضروری است و قطعاً در آینده نامعلوم اثر مثبتی خواهد داشت.
دیدار بایدن و شی احتمالاً فرصتی از دست رفته برای باز کردن دری بهسوی یک رابطه واقعی و سازندهتر درازمدت چین و آمریکا بود.
در بهترین حالت، بهطور موقت سرعت را به سمت مشاجرات بیشتر و احتمالاً درگیری، بهویژه بر سر تایوان، کاهش داده است. به دلیل نداشتن اراده و شجاعت سیاسی برای برداشتن گامهای سخت و پرمخاطره که میتواند روابط را در بلندمدت بر پایهی مناسبی قرار دهد،
دو رئیسجمهور «لقمه کوچکی» را در قالب چند کلمه آرامشبخش و توافقهای محدود انتخاب کردند و از گامهای اساسی و بزرگ دور شدند.
در نتیجه، روابطشان بهزودی میلغزد و مستعد اختلالات شدید خواهد بود. شاید این درخواست بیش از حد از دو رئیسجمهور باشد که در تلاش برای دستیابی به یکپایه محکمتر ریسک کنند، اما خطرات موجود نشان میدهد که ارزش آن را دارد.