به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه فیرآبزرور در یادداشت تازه خود به‌قلم «مهدی علوی» نوشت: در سال 2019، «جیمی کارتر» -رئیس‌جمهور سابق آمریکا- مکالمه‌ای را که با «دونالد ترامپ» -رئیس‌جمهور آن زمان- در کلیسا داشت، به اشتراک گذاشت. او گفت که ترامپ برای مشاوره در مورد چین با وی تماس گرفت. کارتر که روابط آمریکا با چین را در سال 1979 عادی کرد، به ترامپ گفت که این کشور تنها 16 سال در صلح بوده است. او همچنین آمریکا را «جنگجوترین کشور در تاریخ جهان» خواند.
کارتر دوران ریاست‌جمهوری خود را مسالمت‌آمیز میداند، اما سوابق او چیز دیگری میگوید. این کشور در دوره ریاست‌جمهوری وی از سال 1977 تا 1981 پیوسته در حال تحریک درگیری‌ها در سراسر جهان بود. بارزترین نمونه آن، جنگ ایران و عراق بود که آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی و متحدانشان با حمایت از عراقی‌ها در آن دخیل بودند.
گزارش مدنی 2021، انتشارات سازمان صلح جهانی، آمریکا را به‌عنوان بدترین آشوبگر جهان معرفی میکند. شواهد این امر روشن است.
نخست اینکه، آمریکا حداقل 750 پایگاه نظامی در حدود 80 کشور جهان دارد. همچنین بیش از 170 هزار نیرو در 159 کشور مستقر هستند.
دوم اینکه، در سال 2016، واشنگتن پست گزارش داد که آمریکا بین سال‌های 1947 و 1989، 72 بار برای سرنگونی دولت‌های مستقل تلاش کرده است.
سوم اینکه، دولت به استفاده از تحریم‌های اقتصادی علیه بسیاری از کشورها ادامه می‌دهد تا آنها را وادار به تسلیم در برابر خواسته‌های واشنگتن کند.
میتوان از ایران به عنوان بدترین نمونه نام برد که آمریکا به دنبال استفاده از سیاست «فشار حداکثری» علیه این کشور بوده است. تحریم‌ها همچنین نقض آشکار منشور سازمان ملل است و بر غیرنظامیان تأثیر می‌گذارد. این مداخلات ناروا در ایران برای مردم کشوری که با حقوق بشر آشنا نیست، درد و رنج را به همراه داشته است.
در این میان، آمریکا به عنوان کشوری شناخته میشود که به حقوق بشر، دموکراسی و صلح میپردازد، در مورد فقدان دموکراسی در برخی از کشورها سخن میگوید، اما در عین حال از حاکمان ظالم در برخی دیگر از کشورها حمایت میکند.
اگر آمریکا واقعاً به حقوق بشر، دموکراسی و صلح علاقمند است، پس باید اقدامات خود را نیز تغییر دهد. و بهتر است با رعایت منشور سازمان ملل متحد و احترام به قوانین بینالمللی این کار را آغاز کند.
در دهه 1980، با نقض پروتکل 1925 ژنو، آمریکا و متحدان اروپایی این کشور به عراق کمک کردند، درست زمانی که صدام حسین دستور استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه نیروهای ایرانی را صادر کرد. اکثر قربانیان آن حمله در سال 1988 بلافاصله جان خود را از دست دادند، در حالی که بسیاری دیگر هنوز از عواقب آن رنج میبرند.
آمریکا باید نقشی که در جنگ ایفا کرده است را بپذیرد و برای صدمات و خسارات ناشی از آن تاوان دهد.
تحریم‌های شدیدی که آمریکا علیه ایران اعمال کرده است، شکاف با اتحادیه اروپا، روسیه و چین را عمیقتر نموده که همه آنها در سال 2015، توافق هستهای را با تهران امضا کردند.
در بلندمدت، تنش‌زدایی بین آمریکا و ایران می‌تواند راه را برای ایرانی‌ها هموار کند تا کودتای 1953 علیه دولت منتخب دموکراتیک محمد مصدق را ببخشند.
اقدامات آمریکا در عراق نیز فراموش نشده است. اگر ملتی بدون تحریک به دیگری آسیب برساند، از متجاوز انتظار میرود که خسارت وارده را جبران کند.
در سال 2003، آمریکا تحت ریاست‌جمهوری «جورج دبلیو بوش» به بهانه ارتباط عراقی‌ها با القاعده و داشتن سلاح‌های کشتار جمعی به این کشور حمله کرد.
حمله آمریکا به ناچار منجر به ظهور گروه‌های افراطی مانند داعش شد که در سال 2014 مناطقی در عراق و سوریه را تصرف کردند.
زمانی که عراقی‌ها به رهبری «سردار سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» در برابر داعش مقاومت و آنها را از عراق بیرون کردند، بسیاری از مردم از آزاد شدن کشورشان خوشحال شدند. آمریکا به جای تبریک به این دو نفر برای نقشی که ایفا کردند، تمامیت ارضی عراق را مورد حمله قرار داد.
یمن یکی دیگر از مکانهای ویران شده توسط آمریکاییها است. در سال 2015، ائتلاف تحت رهبری عربستان با حمایت و تسلیحات آمریکا، بریتانیا و فرانسه، بمباران بی‌رویه یمن را آغاز کرد که در پاسخ به تسلط شورشیان حوثی تحت حمایت ایران بود. این ویرانیها منجر به قحطی و گرسنگی بیش از 5 میلیون نفرشده است.