بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در مقاله تازه خود بهقلم «آیزاک کاردون»«وندی لوترت» نوشت: قدرت نظامی رو به رشد چین، از جمله نیروی دریایی عظیم آبی و نیروهای موشکی مرگبار آن، تهدید بسیار بزرگی برای کشورهای رقیب است و علاوه بر آن یک دستاورد عظیم برای خود چین است؛
اگرچه بعید است که چین نیروهای مستقری مانند آمریکا داشته باشد که آمادگی لازم را در هر شرایطی دارا باشند، ما موقعیت اقتصادی این کشور به آن اجازه کنترل نفوذ در حملونقلهای دریایی را داده است که پیامدهای مهمی برای پیشبینی قدرت چین دارد.
شرکتهای چینی با پیوندهای نزدیک با پکن در تأمین مالی، طراحی، ساخت، بهرهبرداری و مالکیت زیرساختهای پایانه بندری در سراسر جهان که از دسترسی نیروهای مسلح آن نیز پشتیبانی میکند، باعث شده او را به یکی از رهبران ابرقدرت تبدیل کند؛
ارتش آزادیبخش خلق، اولین پایگاه نظامی خود را در جیبوتی در سال 2017، تأسیس کرد و هنوز نتوانسته است یک پایگاه جدید مستقر کند، اما او خیلی بیسروصدا، با استفاده دوگانه غیرنظامی و نظامی از زیرساختهای گسترده بندر اقیانوسی بینالمللی شرکتهای چینی خود، او به یک رقیب دریایی عظیم تبدیل شده.
دسترسی نیروهای مسلح آن، این شبکه دریایی پشتیبانی لجستیکی و اطلاعاتی را برای حفظ گستره مأموریتهای ارتش آزادیبخش خلق، دور از سواحل چین فراهم میکند.
گسترش بندر جهانی قبل از هر چیز، یک پدیده اقتصادی است که عمدتاً توسط عوامل تجاری هدایت میشود.
اما همچنین با انگیزه اولویتهای استراتژیک چین، این اتفاق بهمراتب مهمتر و قویتر شکل گرفته؛ درک ماهیت و وسعت فعالیت بندری چین و اینکه چگونه منافع پکن را تأمین میکند، بسیار مهم و جدی است.
چین نشان داده است که ایجاد قدرت از طریق پایگاههای نظامی خارج از کشور، تنها راه برای ایجاد حضور نظامی جهانی نیست؛
شرکتهای چینی در حال حاضر مجموعه وسیعی از پایانهها را در سرتاسر جهان دارند و اداره میکنند و گسترش مداوم چین در صنعت بنادر و حملونقل دریایی جهانی نشان میدهد که کشورهای کمی حاضر بودهاند با وجود خطرات امنیتی شناختهشده، شرکتهای چینی را از فعالیت یا دستیابی به این داراییهای زیرساختی حیاتی مسدود کنند؛
بهطور واضح میتوان دید که شبکه گسترده جهانی بنادر تجاری چین، منعکسکننده قدرت رو به رشد او و تقویت بسیار آن است.