به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه اسرائیل دیفنس در یادداشت خود به‌قلم «امیر راپاپورت» نوشت: چه برجام احیا شود یا نشود، تنها کسی که تصمیم می‌گیرد چه زمانی وجود اولین بمب را اعلام کند، خود ایران است. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) باید ابزارهای جدیدی را برای رویارویی با این تهدید ایجاد کند.
توافق هسته‌ای که انتظار می‌رود به زودی بین آمریکا و قدرت اروپایی از یک سو و ایران از سوی دیگر امضا شود، یک واقعیت اساسی را تغییر نخواهد داد: ایران عملاً در حال تبدیل شدن به یک کشور هسته‌ای است.
«بنی گانتز» -وزیر دفاع اسرائیل(رژیم صهیونیستی)- هفته گذشته بابت این موضوع به واشنگتن سفر کرد.
اما سفر او مسیر تاریخ را تغییر نخواهد داد. اروپایی‌ها قبلاً چراغ سبز نشان داده‌اند و بایدن مصمم به امضای آن است.
مذاکرات با آمریکا، در روزهای پایانی قبل از احیای توافق، بیشتر تشریفاتی است.
هسته اصلی توافق از قبل مشخص است: این توافق حول سطح خاص اورانیومی که ایران حق غنی‌سازی دارد، کیفیت و نظارت بر آن متمرکز خواهد شد.
یک چیز مسلم است: حتی اگر قرارداد جدید نسبتاً مشابه قرارداد اصلی باشد، زمان از سال 2018 به نفع حکومت ایران تغییر کرده است.
ایران ثابت کرده است که می‌تواند با تحریم‌ها مواجه شود و کیفیت سانتریفیوژهای خود را تا حد زیادی بهبود ببخشد.
شرایط جهانی نیز تا حد زیادی به نفع ایران تغییر کرده است. روسیه با جنگ در اوکراین گیر افتاده و چین در بحبوحه جنگ تجاری با آمریکا بیشتر نگران تصرف تایوان است.
این دو کشور برای حمایت از هرگونه اقدامی که غرب علیه ایران انجام دهد، عجله نخواهند کرد. برعکس، ایران تجهیزات نظامی به روسیه می‌دهد و در حوزه سایبری با چین همکاری می‌کند.
حدود 40 سال از تصمیم ایران، برای تبدیل شدن به یک کشور هسته‌ای می‌گذرد. این تصمیم در پی حمله موشکی عراق به تهران در جریان جنگ دو کشور گرفته شد.
به گفته رسانه‌های خارجی، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در حال توسعه قابلیت حمله دوم است، یعنی توانایی حمله به ایران، حتی اگر به دلیل ضربه اول آسیب زیادی ببیند.
در چند سال اول پس از امضای توافق هسته‌ای چه انتظاری می‌رود؟
در مورد توافق هسته‌ای جدید، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) قبلاً اعلام کرده است که هیچ الزامی به آن ندارد؛ یعنی دولت یهود آزادی عمل خود را در ایران حفظ می‌کند.