به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه پولیتیکو در مطلب تازه خود به‌قلم «مایکل هیکاری» نوشت: در ساعات پایانی شنبه شب گذشته، زمانی که کمیسیون مرکزی انتخابات (CEC) نتایج اولیه انتخابات پارلمانی این کشور را اعلام کرد.
سرخوشی اولیه در میان مخالفان و فعالان دموکراسی‌خواه گرجستان به ناامیدی تبدیل شد.
پیش از این، نظرسنجی‌های مستقل نشان می‌داد که اپوزیسیون به‌طور جمعی بر حزب حاکم رویای گرجستان (GD) غلبه کرده است،.
اما نتایج اولیه چیز کاملاً متفاوتی را نشان داد؛ حزب حاکم رویای گرجستان نه تنها پیروز شده بود، بلکه با کسب 54 درصد آرا، احتمالاً بهترین نمایش خود را از اولین باری که در سال 2012 به قدرت رسید، داشته بود.
در حال حاضر، سرنخ‌های اولیه حاکی از دستکاری بسیار پیچیده رأی‌ها در مقیاس گسترده است، به‌طوری که حزب حاکم رویای گرجستان از مزیت قدرت خود برای افزایش نمایش انتخاباتی خود استفاده می‌کند.
سپس از اصلاحات انتخاباتی برای تأیید و تقویتش سود می‌برد و چنین الگوهایی حاکی از پیشرفت روزافزون قدرت سیاسی خودکامه و همچنین حضور نیروهای غیرلیبرال است.
سردرگمی آشکار در مورد نتایج نهایی انتخابات گرجستان در اظهارات ناظران بین‌المللی منعکس شد.
رئیس‌جمهور گرجستان که در کنار رهبران احزاب اصلی اپوزیسیون قرار داشت.
با این حال، علاوه بر تناقض نتایج با نظرسنجی‌ها، همچنین شوکه‌کننده بود که نظرسنجی‌ها آنقدر اشتباه بودند.
در کشورهای اقتدارگرای رقابتی، بیشتر تقلب در آرا در هفته‌ها و ماه‌های منتهی به انتخابات انجام می‌شود.
حکومت‌هایی که مشتاق انتخاباتی به ظاهر دموکراتیک هستند، تمایل دارند از قدرت دولتی برای رشوه دادن، متقاعد کردن، فریب دادن و اجبار رأی‌دهندگان قبل از روز انتخابات استفاده کنند.
با این حال، در مورد گرجستان، این احتمالاً تنها بخشی از داستان را بیان می‌کند.
ناظران محلی و عناصر اپوزیسیون اکنون یک طرح پیچیده و گسترده از تقلب در رأی‌دهی را ادعا می‌کنند که در آن رأیهای تکراری انداخته شده است. به نظر می‌رسد تحلیل‌های اولیه این ادعاها را تأیید می‌کند.
در حالی که روند رأی‌گیری در مراکز مخالفان شهری مطابق با شیوه‌های منصفانه به نظر می‌رسد، اما در مناطق روستایی، الگوها به‌شدت متفاوت است، با اختلافات قابل‌توجهی بین مشارکت در رأی و سهم هر نفر در روستاها.
در واقع، داده‌ها نشان می‌دهند که مناطق روستایی نظارت کمتری داشته، افزایش مشارکت بیشتری بوده و تعداد آرا کاملاً مصنوعی به نظر می‌رسد.
به‌طور معمول، تغییر به یک سیستم پارلمانی کاملاً متناسب و استقرار دستگاه‌های رأی‌گیری الکترونیکی آمریکایی در اکثر محل‌های رأی‌گیری به‌عنوان محدودیت‌هایی برای هذیان‌های انتخاباتی تلقی می‌شود، اما در این مورد، به نظر می‌رسد هر چقدر که در شمارش آرا امنیت وجود داشته باشد، اما احتمال دادن رأیهای اضافی باز هم وجود دارد.
امسال، اصلاحات دولت، ماشین‌های رأی‌گیری الکترونیکی و گروه‌های ناظر مختلف، همگی یک موضوع اطمینان‌بخش ایجاد کرد تا عملیات بزرگ‌تر را پنهان کنند.
اقتدارگرایان که از اولین کسانی بودند که به حزب حاکم رویای گرجستان تبریک گفتند، عامل دیگری نیز بودند.
روسیه احتمالاً مقصر اصلی و خیرخواه اصلی در چرخش اقتدارگرایانه حزب حاکم رویای گرجستان است.
با این حال، نقش مجارستان به‌عنوان تله‌ای برای نفوذ روسیه در اروپا و اوراسیا است و اغلب نادیده گرفته می‌شود.
در واقع، جامعه مدنی گرجستان و احزاب اپوزیسیون می‌گویند که حزب حاکم رویای گرجستان منعکس‌کننده استراتژی‌هایی است که توسط حزب حاکم فیدز مجارستان استفاده می‌شود، حزبی که پیشگام استفاده از قدرت رأی روستایی‌ها برای ماندن در قدرت بود.
در بیانیه اخیر، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، به رئیس‌جمهور گرجستان، سالومه زورابیشویلی و گروه رو به رشد شرکای اروپایی در رد انتخابات غیردموکراتیک پیوست. اعتراضات گسترده در پاسخ به توصیه‌های زورابیشویلی آغاز شده است.
از یک طرف، حزب حاکم رویای گرجستان تقریباً به‌طور قطع آماده است تا همیشه اعتراضات توده‌ای را محتمل بداند و این حزب در طول سال با آن‌ها مبارزه کرده است.
از سوی دیگر، آن اعتراضات نیز محدودیت‌های دستگاه امنیتی آن را نشان می‌دهد.
حزب حاکم رویای گرجستان ممکن است بتواند تظاهرات‌های کوچک یا منفرد را، گاهی اوقات با خشونت سرکوب کند، اما احتمالاً نمی‌تواند تظاهرات گسترده‌تر را بدون استقرار پلیس سرکوب کند.
به نوبه خود، آمریکا و اروپا نمی‌توانند به حزب حاکم رویای گرجستان اجازه دهند تسلط غیردموکراتیک خود را تحکیم کند و این مستلزم فشار قابل‌توجهی است، حتی به‌طور بالقوه شامل تعلیق کمک‌های جدید و تحریم‌های فردی برای گرجستان باشد.
حزب حاکم گرجستان مدت‌هاست که برای کمک‌های اقتصادی و بودجه‌ای به آمریکا و اروپا متکی بوده است، این حزب همچنین به بی‌توجهی غرب به طرح‌های حمایتی فراملی خود متکی است.
با وجود رشد اقتصاد وابسته به روسیه، مسکو (یا سایرین) بعید است که در بلندمدت جایگزین این وجوه شوند.
و در حالی که حزب حاکم رویای گرجستان احتمالا امیدوار است که دونالد ترامپ اهمیتی به این موضوع ندهد، اما هنوز باید فشارهایی برای او وجود داشته باشد.
حتی اگر کامالا هریس، شکست بخورد، جمهوری خواهان ارشد کنگره اغلب در مورد گرجستان، جنگ‌طلب بوده‌اند و در نهایت حزب حاکم رویای گرجستان بازیکنی است که چیز کمی برای جمهوری خواهان ارائه می‌دهد.
به‌طور گسترده‌تر، غرب باید کشور را به‌عنوان یک هشدار ببیند و به پیچیدگی روزافزون فناوری‌های سیاسی اقتدارگرایش اشاره کند که پیامدهایی برای انتخابات خارجی و همچنین انتخابات داخلی دارد.
برای اینکه دموکراسی‌ها امتیاز خود را بازیابند، باید یاد بگیرند که در فضاهای اطلاعاتی، سیاسی و استراتژیک تهاجمی شوند.