بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه آنتیوار در مطلب خود بهقلم «پاتریک بوچانان» نوشت:نیویورک تایمز هفته گذشته و با استناد به منابعش فاش ساخت که اطلاعات آمریکا نقش مهمی در هدف قرار دادن و قتل ژنرالهای روسی و غرق پرچمدار روسیه در دریای سیاه داشته است.
ظاهرا افراد اطلاعاتی ما اهدافی را برای نیروهای اوکراینی شناسایی و مکان آنها را مشخص میکردند تا این نیروها آنها را مورد هدف حملات مرگبار خود قرار دهند.
به نظر میرسد که این اقدام سرویسهای اطلاعاتی آمریکا غیرقابل توضیح باشد.
ما با اعتبار دادن به مشهورترین موفقیتهای نظامی در اوکراین، دستاوردهای نیروهای این کشور را کم ارزش میکنیم.
با لافزنی علنی مبنی بر اینکه ما کشتن ژنرالهای روسی و غرق رزمناو مسکوا را مهندسی کردهایم، به ولادیمیر پوتین طعنه میزنیم و او را تحریک میکنیم که علیه ما دست به انتقامجویی زند و در نتیجه، احتمال جنگی گستردهتر بین آمریکا و روسیه را افزایش میدهیم که میتواند زمینهساز جنگ جهانی سوم شود.
علاوه بر این، چنین لافزدنی از آمریکا درست منطبق بر روایت پوتین است که میگوید روسیه با ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده مواجه شده و در اوکراین با این ائتلاف میجنگد که به دنبال در هم کوبیدن روسیه است.
در واقع، چرا ما از موضوع کمک به اوکراین برای دفاع از خودش فراتر میرویم و این جنگ را جنگ آمریکا میکنیم؟
وقتی که «نانسی پلوسی» -رئیس مجلس نمایندگان- بعد از سفرش به کییف وارد لهستان شد، واقعا از ایده جنگ بین اوکراین و روسیه بهعنوان جنگ آمریکا استقبال و اعلام کرد: «آمریکا در کنار اوکراین ایستاده است. ما تا رسیدن به پیروزی در کنار اوکراین ایستادهایم. آمریکا در این مسیر تا پیروزی است.»
این اظهارات رهبران آمریکا این خط فکری پوتین را تقویت میکند که روسیه از سوی ائتلاف غرب به رهبری ایالات متحده محاصره شده و این ائتلاف از این کشور متنفر است و میخواهد که آن را شکستخورده و ضعیفشده ببیند.
پوتین حالا مدعی است که دشمنان ما در غرب به دنبال نابودی روسیه بوده و شبیه همان کسانی هستند که ما در جنگ میهنی بزرگ از سال 1941 تا 1945 با آنها جنگیدیم و مداخله در اوکراین برای جلوگیری از نئونازیهای امروزی در این کشور و انجام توطئهای بزرگتر و نابودی روسیه ضرورت دارد.
به سخنان یک هفته قبل پوتین توجه کنید: نیروهایی که همیشه سیاست مهار روسیه را دنبال کردهاند … چنین کشور بزرگ و مستقلی را نمیخواهند، زیرا برای ایدههای آنها خیلی بزرگ است … آنها معتقدند که این کشور صرفا به دلیل وجودش است که آنها را به خطر میاندازد، هر چند که چنین چیزی به دور از واقعیت است. آنها هستند که دنیا را به خطر میاندازند.»
پوتین میگوید آنها به این خاطر از ما متنفرند که عملیات نظامی ما اقدامی برای دفاع مشروع از خود در برابر همان نوع «نازیهای کثافتی» است که در جنگ بزرگ میهنی با آنها جنگیدیم.
به نظر میرسد که پلوسی با حذف جمهوریخواهان در هیئت همراهش در کییف، میخواهد این جنگ را نه تنها جنگ آمریکا، بلکه هدفی برای حزبش کند.
همچنین، لافزنی علنی در مورد عوامل اطلاعاتی آمریکا برای غرق کردن مسکوا و کشتن ژنرالهای روسی، باعث میشود تا رئیسجمهور آمریکا هیچ نقشی در مذاکرات آتشبس یا پایان دادن به این جنگ نداشته باشد.
اروپای ناتو که از مقاومت اوکراین حمایت میکند، موافق نقشههای آمریکا برای فلج کردن دائمی روسیه نیست.
آمریکا باید بداند که اهداف ما در این جنگ با اهداف اوکراین یکی نیست.
ولودیمیر زلنسکی مایل است که آمریکا را به سمت کییف بکشاند تا در کنار این کشور بجنگد، ارتش روسیه را شکست دهد و ویران کند.
اما منافع آمریکا در این جنگ این است که از تبدیل شدن آن به جنگ با روسیه یا جنگ جهانی سوم یا جنگ هستهای جلوگیری کند.
هدف آمریکا برای وارد کردن شکستی کوبنده، بر تجاوز روسیه نسبت به منافع بسیار حیاتی ما جهت اجتناب از جنگ بین دو کشور در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
منافع آمریکا با مذاکرات زودهنگام برای صلح بهتر تامین میشود. چنین هدفی، تحمیل شرایط خفتبار بر روسیه را کنار میزند و باعث بقای سیاسی میشود، در حالی که تحمیل شرایط خفتبار بر روسیه باعث میشود تا مسکو و پوتین رو به افزایش تنش نظامی بیاورند.