به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، مرکز تحلیل سیاست اروپا در یادداشت خود به‌قلم «بورخا لاشراس» نوشت: ابتکار غلات دریای سیاه که توسط سازمان ملل و ترکیه تسهیل شد.
پس از انسداد روسیه و نابودی نهایی آن توسط کرملین در ماه جولای و به‌دنبال آن یک حمله موشکی و پهپاد جدید علیه زیرساخت‌های بندر اوکراین، از بین رفت. روسیه به قلب تاریخی اودسا نیز ضربه زد.
با این حال اوکراین با قدرت از تلاش روسیه برای از سرگیری محاصره خود عقب‌نشینی کرد و یک کوریدور دریایی یک‌جانبه را باز کرد که ساحل را تا سرزمین ناتو در آغوش گرفته بود.
در حالی که این کوریدور عمدتاً با ترافیک بیرونی آغاز شد، حجم محموله‌ها را به میزان قابل‌توجهی افزایش داد و به نزدیک به 20 میلیون تن محموله‌های کشاورزی و غیر‌کشاورزی در 6 ماه اول خود رسید، بنابراین به سطح قبل از جنگ نزدیک شد.
این در مسیری قرار دارد که از ارقام به دست آمده در توافق غلات که سالانه حدود 30 میلیون تن جابجا می‌شد، پیشی بگیرد، اما به روسیه قدرت تحریم واقعی داد.
اوکراین یک کارزار نظامی بسیار مؤثر علیه اهداف روسیه در کریمه و ناوگان دریای سیاه ترتیب داد.
این جسارت اوکراین را با ترکیبی از قابلیت‌های داخلی و غربی، از جمله پهپادها و موشک‌های کروز دوربرد انگلیسی-فرانسوی ترکیب کرد.
این کارزار پایدار، ادامه عملیات اوکراین در سال 2022 که شاهد غرق شدن کشتی شاخص مسکو و بازیابی جزیره مار در سال 2022 بود، تابستان گذشته با چندین حمله موفقیت‌آمیز تشدید شد.
این امر به انهدام مقر ناوگان دریای سیاه در سواستوپل منجر شد زیرا فرماندهان ارشد یک جلسه برنامه‌ریزی و حدود 20٪ از ناوگان را برگزار کردند.
در اوایل ماه آگوست، پهپادهای این شرکت 800 کیلومتر را طی کردند تا به یک کشتی روسی در نزدیکی نووروسیسک، در شمال شرقی دریای سیاه، جایی که تعداد فزاینده‌ای از کشتی‌های روسی در جستجوی امنیت بودند، ضربه بزنند.
کرملین می‌خواهد اوکراین را بمباران کند و اقتصاد و تمام زیرساخت‌های غیرنظامی را که می‌تواند نابود کند، از این رو این خطوط حیاتی اهداف اولویت‌دار هستند.
توافق منحل‌شده نشان می‌دهد که هر «مینسک 3» چه می‌شود، ایده‌ای که بار دیگر توسط همان دیپلمات‌ها و صاحب‌نظران پیشنهاد شد که ما را در وهله اول به جنگ همه‌‌جانبه یا یک ترتیبات آتش‌بس سوق دادند.