به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه تلگراف در مطلب خود به‌قلم «جیمز روث‌ول» نوشت: «ایهود اولمرت» -نخست‌وزیر پیشین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در حالی که اعلام کرد بنیامین نتانیاهو «ناپدید شده است»، گفت: «پس از پایان جنگ با حماس، می‌توان از نیروی مداخله‌‌‌‌‌‌‌جویانه ناتو برای «بازیابی» نوار غزه استفاده کرد.»
اولمرت در مصاحبه‌ای با تلگراف گفت که برای ایجاد «نوعی زندگی عادی» در غزه به حمایت بین‌المللی نیاز است.
مانند نیروهای ناتو که وظیفه دارند نوار را برای تحویل به تشکیلات خودگردان فلسطین آماده کنند.
من در حال حاضر پیشنهاد می‌کنم که تلاشی برای ایجاد یک نیروی مداخله بین‌المللی که کنترل غزه را به دست بگیرد، انجام شود. اولمرت گفت، ممکن است نیروی مداخله‌‌‌‌‌‌‌جویانه ناتو نوار غزه را به‌منظور تثبیت آن و بازگرداندن آن به نوعی زندگی عادی در غزه، تصرف کند.
وی افزود: «جامعه بین‌المللی باید تلاش و پول قابل‌توجهی را برای تلاش و شروع بازسازی غزه سرمایه‌گذاری کند.»
تشکیلات خودگردان در حال حاضر حاکمیت جزئی بر کرانه باختری اشغالی دارد و قبلاً بر نوار غزه حکومت می‌کرد، قبل از اینکه در سال 2007 پس از شکست انتخاباتی و جنگ داخلی با حماس از این منطقه اخراج شد.
به طور گسترده گمان می‌رود که اسرائیل ممکن است از تشکیلات خودگردان که همکاری نزدیکی با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در امور امنیتی دارد، بخواهد تا پس از تهاجم پیش‌بینی‌‌شده به غزه، مسئولیت اداره نوار غزه را بر عهده بگیرد.
با این حال، تشکیلات خودگردان از نظر سیاسی ضعیف و عمیقاً در میان فلسطینی‌ها منفور است.
اولمرت با اشاره به نتانیاهو، طولانی‌ترین نخست‌وزیر اسرائیل که اکنون ریاست بدترین شکست امنیتی تاریخ را بر عهده داشته است، گفت که آینده سیاسی او مهروموم‌شده و میراث او ویران شده است.
او گفت: «نتانیاهو رفته است… مهم نیست که چقدر دیگر [او در مقام باقی بماند]، او کارش را تمام کرده است و میراث او با شکست کامل مواجه خواهد شد.»
اولمرت که از سال 2006 تا 2009 نخست‌وزیر اسرائیل بود، مقایسه‌ای بین نتانیاهو و گلدا مایر انجام داد.
مایر در آغاز جنگ یوم کیپور در سال 1973 که با حمله غافلگیرانه نیروهای مصر و سوریه آغاز شد، اسرائیل را رهبری کرد.
زمانی که گلدا مایر 50 سال پیش در یوم کیپور با این شگفتی وحشتناک قاطی شد، سابقه نسبتاً خوبی از امنیت و سابقه خوبی در روش‌های دیگر داشت. در اینجا، نتانیاهو در ویران کردن همه عرصه‌های زندگی بسیار موفق بود.
اولمرت همچنین نتانیاهو را به «ضعیف، بد اخلاق و از نظر عاطفی نامتعادل» متهم کرد و او را رهبری توصیف کرد که اگر به جای سیاست وارد تئاتر می‌شد، با لارنس اولیویه برابری می‌کرد.
او گفت که «اشتباه وحشتناک» نتانیاهو تصمیم او برای «ترویج» حماس برای منافع سیاسی کوتاه‌‌‌مدت خود و در عین حال کنار گذاشتن تشکیلات خودگردان بود که می‌توانست شریک معتبری برای از سرگیری مذاکرات صلح باشد.
زمانی که او در سال 2009 مسئولیت را از من گرفت، گفت اولین اولویت نابودی حماس است و در واقع کاری که او انجام داد برعکس بود. او سعی کرد ابومازن (محمود عباس، رئیس‌جمهور فلسطین) و تشکیلات خودگردان فلسطین را نابود کند، زیرا آن‌ها ممکن است شریک بالقوه مذاکرات صلح باشند که به امتیازات سیاسی اسرائیل نیاز دارد.
در حالی که اولمرت برای مدتی از مخالفان سرسخت نتانیاهو بوده است، چنین انتقاد شدید عمومی از نخست‌وزیر فعلی در حالی که اسرائیل در جنگ است نادر است.
این در حالی صورت گرفت که به نظر می‌رسید برنامه‌های تهاجم زمینی اسرائیل به غزه در میان تهدیدهای ایران متوقف شده بود، زیرا ایران نشان می‌دهد که آماده است به جنگ بپیوندد مگر اینکه تهاجم متوقف شود.
در همان مصاحبه، اولمرت همچنین اشاره کرد که اسرائیل ممکن است برای ترور رهبران حماس مستقر در خارج از کشور، مانند اسماعیل هنیه که این گروه را از یک دفتر سیاسی در قطر اداره می‌کند، برنامه‌ریزی کند.
اولمرت قبلاً با نتانیاهو بر سر شخصیت و صداقت نتانیاهو درگیری داشته است. سال گذشته خانواده نتانیاهو با موفقیت از او به دلیل اینکه آن‌ها بیمار روانی هستند شکایت کرد.
در سال 2016، اولمرت به دلیل رشوه‌خواری و ممانعت از اجرای عدالت در دوران قبلی خود به‌عنوان وزیر تجارت به 27 ماه زندان محکوم شد. او در آن زمان اولین رئیس سابق یک دولت اسرائیل بود که به زندان افتاد.
نتانیاهو در حال حاضر با محاکمه فساد مالی خود به اتهام رشوه و کلاه‌برداری روبرو است که به‌شدت آن را رد می‌کند و در صورت محکومیت ممکن است تا یک دهه زندانی شود.
وقتی از او درباره خطر پیوستن ایران به مناقشه پرسیده شد، اولمرت گفت که مشکوک است که ایران مستقیماً درگیر شود، مگر اینکه موافقت روسیه را دریافت کند. مسکو که برخلاف تهران یک قدرت هسته‌ای است، در حال ایجاد یک اتحاد امنیتی نزدیک با جمهوری اسلامی است.
وی گفت: «فکر می‌کنم ایران بدون داشتن نوعی همکاری ضمنی با روسیه که بتواند این کار را انجام دهد، جرأت شلیک موشک‌های دوربرد، مثلاً به سمت اسرائیل را نخواهد داشت و من شک دارم که پوتین این اجازه را بدهد.»