به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه ناینتین فورتی فایو در یادداشت تازه خود به‌قلم «گوردون چانگ» نوشت: نخبگان سیاست خارجی سال‌ها به این فکر کرده‌اند که چگونه مشارکت رو به رشد چین و روسیه را از بین ببرند.
اکثر ناظران، چین را برنده جنگ اوکراین می‌دانند. آنها ذینفع اصلی تحریم‌ها علیه روسیه خواهند بود، یوان از کاهش روبل منتفع خواهد شد، و به چینی‌ها یک مطالعه داده شده است که اگر بخواهند به تایوان حمله کنند، واکنش جهان چگونه خواهد بود.
اصلاً تعجب‌آور نیست که بدانیم این دقیقاً همانطور که چین برنامه‌ریزی کرده است شکل می‌گیرد.
پکن سیستم مالی خود را در اختیار موسسات روسی قرار می‌دهد، زیرا آمریکا و اروپا ارتباط آنها را با موسسات خود قطع می‌کنند.
پکن از روسیه در شوراهای سازمان ملل حمایت می‌کند و از رسانه‌های دولتی برای تبلیغ روایت‌های پوچ روسی استفاده می‌کند.
چین مانند همیشه از موقعیت منفور روسیه استفاده خواهد کرد. در واقع، چین دوست دارد از بحران‌ها بهره ببرد: از زمان تحریم‌های سال 2012 به بعد با ایران بسیار بداخلاق شده است، پس از حمله آمریکا به عراق، به بزرگترین تامین‌کننده مخابرات این کشور تبدیل شد.
نقطه ضعف بزرگ چین این است که ارتباطش با چنین بازیگر بدی بر جایگاهش در میان کشورهایی که واقعاً به آنها نیاز دارد تأثیر می‌گذارد.
چین به تجارت غربی نیاز دارد و باید از نظم مبتنی بر قوانین پیروی کند تا ماشین رشد اقتصادی را در مسیر درست نگه دارد.
سال گذشته، مازاد تجاری کالا با آمریکا 58.6 درصد از کل مازاد تجاری چین را تشکیل می‌داد.
چین دسترسی خود به آمریکا و اروپا را نیز به خطر می‌اندازد. بدون آنها، اقتصاد چین که به طور فزاینده‌ای به صادرات وابسته است، فرو می‌پاشد.
پکن خود را به یک قدرت در حال انفجار نزدیک می‌کند. حتی اگر مسکو در نهایت تمام اوکراین را ضمیمه خود کند، هزینه این حادثه غول‌آسا روزانه 20 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود و طبق برآوردهای اخیر، اقتصاد روسیه در سال جاری بین 15 تا 20 درصد کاهش خواهد یافت.
فدراسیون روسیه برای جمهوری خلق چین تنها در صورتی ارزشمند است که کشوری قدرتمند باشد، زیرا این امر از توجه بیش از حد جهان به پکن جلوگیری می‌کند.
شی به نظر می‌رسد که معتقد است اکنون زمان خلاص شدن از شر آمریکا است. او مایل است از یک دولت ضعیف برای انجام این کار حمایت کند. او برای این کار بر روی همه چیز شرط‌بندی می‌بندد.