به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نیویورک پست در یادداشت تازه خود به‌قلم «دبرا گاگان» نوشت: متاسفانه تیم بایدن در برابر کسانی که بار وحشی‌گری‌های جنایتکارانه پوتین را به دوش می‌گیرند، نتوانست کاری انجام دهد و موتور اقتصادی پوتین را که جاه‌طلبی او را تقویت می‌کند، قبل از افزایش تنش و شروع این جنگ ویرانگر از کار بیاندازد.
سال‌ها قبل بود که صادرات نفت روسیه و محصولات پالایش‌شده به آمریکا به کمتر از سالانه 5 درصد اختصاص یافته بود، اما این کشور دائما سهم خود را طی یک دهه گذشته افزایش داد و به بیش از 7 درصد رساند و از عربستان به عنوان سومین صادر کننده بزرگ نفت به آمریکا پیشی گرفت.
آمریکا حدود 18 میلیون بشکه نفت در ماه از روسیه وارد می‌کند و با این کار خلاء نفتی را پر می‌کند که بابت تحریم‌های ونزوئلا در سال 2019 به وجود آمده بود.
نفت روسیه جایگزین خوبی برای نفت خام ونزوئلا است و روسیه احتمالا عرضه احتمالی دیگر کشورها را نیز کاهش داده است.
جایگزین کردن نفت روسیه با منابع دیگر حتی همین چند ماه قبل هم کاری نسبتا آسان بود. حالا آمریکا در حال بازی پوکر با دیکتاتورهایی است که نباید هرگز وارد این بخش از این معادله می‌شدند.
ما چگونه به اینجا رسیدیم؟ چندین دولت آمریکا از سطوح مختلف تنبیهی علیه دیگر کشورها استفاده کرده‌اند. مشخصه برخی فضاحت دائمی است و تقصیر برخی دیگر نیز جنایت‌های فاحشی است که علیه بشریت انجام داده‌اند و به ندرت پیش آمده که ضربه‌ای به آن‌ها وارد شود.
روسیه از مدت‌ها قبل مرگ و ویرانی به بار می‌آورد و از تسلیحات غیرقانونی برای به حداکثر رساندن درد و رنج‌ها استفاده می‌کرد و در جمع کسانی است که باید ضربه‌ای بخورند.
سپس، نوبت به ایران می‌رسد. ایران مرتکب گناهانی نظیر قتل‌عام غیرنظامیان سوریه، تخریب لبنان از طریق حزب‌الله و تبدیل یمن به حمام خون شده و سابقه مخالفتش با حقوق بشر را به اوج رسانده، اما صرف‌نظر از این گناهان، همواره به دنبال اخاذی بوده است.
تیم بایدن در تب و تاب است تا در وین به توافقی با تهران دست یابد. هم‌چنین، در تلاش است تا مقاماتی را به کاراکاس بفرستد و به مادورو بگویند که اگر روسیه را رها کند و فروش نفتش را به آمریکا از سر گیرد، به طور کلی بخشیده خواهد شد و آمریکا نیز خرید نفت را با خشنودی از سر می‌گیرد.