به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه استراتژیست در مقاله‌ای به‌قلم «سوشانتا مالیک» «بریجیت گرانویل» نوشت: اگر در سال 2022 جایزه‌ای برای شنیدنی‌ترین اظهار نظر در مورد روابط بین‌الملل وجود داشت، جمله‌ی «سوبرامانیام جایشانکار» -وزیر امور خارجه هند- در این رقابت جزو برترین‌ها می‌شد.
جایشانکار در واکنش به انتقاد از موضع بی‌طرف کشورش در قبال جنگ روسیه و اوکراین در یک مجمع امنیتی در اسلواکی در ماه ژوئن، گفت: «اروپا باید از این تفکر فاصله بگیرد که مشکلات اروپا، مشکلات جهان است، اما چالش‌ها و مسائل جهان به اروپا ارتیاطی ندارد.»
مانند بسیاری از جنگ‌های بزرگ، جرقه‌های جنگ در جهان در حال زده شدن است و واکنش هند به آن بسیار خوش‌بینانه است.
هند می‌داند که به زودی جهان به دو مرکز قدرت تقسیم می‌شود: آمریکا و متحدان آن در مقابل چین و پیرو اصلی آن، روسیه. مشکل اصلی این است که تلاش هند برای اتکا به خود، یعنی حفظ فاصله از جنگ سردی دیگر و کسب امتیاز از روابط متنوع، مستلزم تعامل بین‌المللی چند بعدی است.
برای مثال، سیاستمداران اروپایی که در تلاشند تا کشورهایشان را از انرژی وارداتی روسیه دور کنند، از هند به خاطر خرید بیشتر نفت روسیه انتقاد کرده‌اند.
پاسخ رسمی هند این بود که به‌رغم تحریم‌های گسترده‌ی اروپا، میزان تجارت انرژی این قاره با روسیه همچنان نسبت به هند ناچیز است.
با درک اهمیت حفظ نفت روسیه در بازار، گروه 7 اکنون یک استراتژی تحریمی جایگزین ارائه کرده است که می‌تواند هند را با آزمایش بزرگ بعدی خود روبرو کند. برنامه دوم به اصطلاح مکانیزم «قیمت سقف» است.
این امر به روسیه اجازه می‌دهد تا به صادرات نفت ادامه دهد، اما حداکثر قیمتی را تعیین می‌کند که تنها برای پوشش هزینه‌های تولید نفت کافی است و در نتیجه، دولت روسیه را از هرگونه رانت مالی جنگی محروم می‌کند.
هند گزینه‌های زیادی برای مدیریت حساسیت‌های گسترده آمریکا در قبال روسیه دارد.
روسیه نیاز فوری به جایگزینی نهاده‌های صنعتی دارد که قبلاً از غرب وارد می‌کرد.
روابط هند با روسیه بخشی از سیاست خارجی ظریف و چند بعدی آن است. این رویکرد به این معناست که هفتاد و پنجمین سالگرد استقلال هند با دستیابی این کشور به خودمختاری ژئوپلیتیکی قابل‌توجه و سودمندی همزمان خواهد شد.