به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه وال استریت ژورنال در یادداشت تازه خود به‌قلم «هیئت تحریریه» نوشت: بحران ایجاد شده توسط روسیه در مرز اوکراین خطرناک‌ترین برهه اروپای شرقی در این چند دهه است و خطر فقط حمله روسیه نیست، بلکه شاید خطر بزرگ‌تر آن چیزی باشد که بایدن به ولادیمیر پوتین بدهد تا مانع حمله شود.
به گزارش ان بی سی نیوز، «مقامات آمریکا حاضرند تا در مورد کاهش سربازان این کشور و روسیه و تمرین‌های نظامی در اروپای شرقی مذاکره کنند.»
این گزارش با نقل قول از مقامات فعلی و سابق گفت که مذاکرات «می‌تواند در مورد دامنه رزمایش‌های نظامی دو قدرت، تعداد سربازان آمریکایی مستقر در کشورهای حوزه بالتیک و لهستان، اطلاع‌رسانی قبلی در مورد تحرک نیروها و موشک‌های با قابلیت حمل کلاهک‌های هسته‌ای اسکندر روسیه مستقر در کالینینگراد در خاک این کشور و بین لهستان و لیتوانی باشد.»
این گزارش به سرعت وحشت و دلهره را به دنبال داشت و واکنش کاخ سفید به آن منفی بود. سخنگوی شورای امنیت ملی گفت: «گزارش‌ها در مورد گزینه‌های دولت و عقب‌نشینی سربازان آمریکا در اروپای شرقی برای آماده‌سازی مذاکرات با روسیه در هفته آینده نادرست هستند.»
او افزود: «ما به صراحت گفته‌ایم که اگر روسیه به اوکراین حمله کند، ما متحدین خود را در جناح شرقی ناتو تقویت خواهیم کرد و به آنان تعهدی مقدس داریم. ما در مورد این بحران و بر اساس اصل «یا همه، یا هیچ‌کس»، به شدت با متحدانمان در ناتو همکاری می‌کنیم.»
ما از شنیدن چنین چیزی خوشنود هستیم و شاید«ان بی سی نیوز» هم در مورد گزارش خود اغراق کرده باشد، اما پوتین درخواست‌هایی نظیر این موارد را روی میز گذاشته تا در ازای آن از حمله صرف‌نظر کند. مسکو علنا از ناتو خواسته تا از گسترش به سمت شرق خودداری کند؛ به این معنا که عضویت احتمالی اوکراین را کنار بگذارد. هم‌چنین، کرملین به دنبال محدود کردن فعالیت‌های نظامی غرب است که در گزارش ان بی سی نیوز، به عنوان عقب‌نشینی کاخ سفید بیان شده است.
پوتین با صرف تهدید به حمله تا اینجای کار هم منافعی به دست آورده است. او کسی است که مطالباتی از غرب دارد و برنده دو بار دیدار مجازی با بایدن شده است. رییس جمهور مذاکرات امنیتی هفته آینده را پذیرفته تا به نگرانی‌های روسیه در مورد ناتو رسیدگی کند، اما سربازان روسی در مرز همسایه خود جمع شده‌اند و ناتو فقط در لهستان و کشورهای حوزه بالتیک نیرو دارد.
بایدن طی تماس تلفنی با پوتین «دو راه» را به او پیشنهاد کرد. یک مقام ارشد دولتی پس از آن تماس گفت: «یک راه دیپلماتیک کاهش تنش در وضعیت فعلی است و راه دیگر، تمرکز بیشتر وی بر بازدارندگی از جمله هزینه‌های جدی است. این هزینه‌ها می‌تواند شامل هزینه‌های اقتصادی، تغییر در تعداد نیروهای ناتو و افزایش آن‌ها در کشورهای متحد و کمک بیشتر به اوکراین برای تقویت دفاع از خود باشد.»
با این حال، بایدن ارسال کمک نظامی قابل توجه اضافی به کی‌یف را متوقف کرده است. ارسال کمک‌ها پس از عبور تانک‌های روسی از مرز شاید دیگر خیلی دیر باشد. کاخ سفید ظاهرا از این می‌ترسد که پرهزینه کردن تهاجم شاید باعث تحریک روس‌ها قبل از شروع مذاکرات دوجانبه در ژنو شود، اما ممکن است پوتین این بی‌میلی را به معنای ضعف آمریکا تفسیر کند.
پوتین مدت‌هاست که می‌خواهد حوزه نفوذ روسیه بزرگ را احیاء کند و روشن است که به نظر او، نخستین سال ریاست‌جمهوری بایدن یک فرصت قابل توجه محسوب می‌شود.
هیچ‌کس خواهان حمله روسیه نیست، اما بدتر از جنگ جدید در اوکراین این است که به پوتین اجازه دهیم ناتو را مقهور خود ساخته و مجبور به عقب‌نشینی از اروپای شرقی کند تا این که جلوی حمله‌ای در کوتاه‌مدت گرفته شود. پوتین این امتیاز را می‌گیرد و از آن برای تقویت موقعیت خود در داخل کشور بهره‌برداری می‌کند و منتظر خواهد ماند تا در نوبت بعدی دنبال چیز دیگری باشد. آیا کشورهای حوزه بالتیک در نوبت بعدی خواهند بود؟
حمله به اوکراین یک فاجعه برای این کشور است، اما اگر به پوتین اجازه بدهیم تا شرایط امنیتی غرب را دیکته کند، بدترین چیز برای همه خواهد بود.