به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه کانورسیشن در یادداشت تازه خود به‌قلم «جفری رایس» نوشت:آمریکایی‌ها رفته‌اند، جنگ تمام شده است، اما بدترین اتفاقات برای افغانستان، در راه هستند.
این کشور با بحرانی بی‌سابقه مواجه است. غیرنظامیان افغان همیشه به طور نامتناسبی اثرات جنگ را تجربه کرده‌اند و اکنون نیز به چیزی را تجربه خواهند کرد که ممکن است حتی بدتر از صلح باشد.
قدرت داعش خراسان در شرق، رو به افزایش بوده و طالبان مشغول اعدام نیروهای سابق امنیت ملی افغانستان، فعالان صلح و نمادهای فرهنگی هستند. زنان و دختران در جایگاه خطرناکی قرار دارند، زیرا بسیاری از آزادی‌هایی که به سختی به دست آورده بودند، لغو شده است.
اوضاع اقتصادی افغانستان نیز بهتر از دیگر موارد نیست. خدمات اولیه به سختی ارائه می‌شود و حقوقی پرداخت نمی‌شود. در حالی که غرب به درستی طالبان را تحت فشار قرار می‌دهد تا به دختران اجازه تحصیل دهند، هیچ بودجه‌ای برای این مدارس وجود ندارد و معلمان دستمزدی دریافت نمی‌کنند.
دارایی‌های دولتی و خصوصی نیز مسدود شده‌اند. اگرچه برآوردها متفاوت است، اما انتظار می‌رود اقتصاد افغانستان 30 درصد کوچک‌تر شود و هزینه‌های طولانی‌مدت خروج آمریکا از این کشور بسیار زیاد خواهد بود.
کاهش کمک‌های بشردوستانه تا حدی به فروپاشی اقتصاد افغانستان کمک می‌کند. برای اینکه کشوری وابسته به کمک در نظر گرفته شود، 10 درصد تولید ناخالص داخلی آن باید از کمک‌های خارجی تأمین گردد. در مورد افغانستان، این رقم حدود 40 درصد است. همراه با این ارقام، میلیاردها دلار از دارایی‌های دولتی و خصوصی، که تخمین زده می‌شود ازش آن‌ها بین 8 تا 10 میلیارد دلار آمریکا باشد، مسدود شده است.
در حالی که شوک‌های اقتصادی برای افغانستان موضوع تازه‌ای به حساب نمی‌آیند، خروج بخشی از نیروهای آمریکایی از افغانستان در سال 2014 اقتصاد این کشور را به طور قابل توجهی تضعیف کرد. اما هیچ چیز قابل مقایسه با وضعیتی نیست که در حال حاضر افغانستان را تهدید می‌کند، چرا که میلیون‌ها نفر با بحران غذایی روبرو هستند.
تخمین زده می‌شود که بدون دریافت کمک‌های قابل توجه و فوری، صدها هزار نفر در افغانستان در خطر از دست دادن جان خود به واسطه گرسنگی هستند. سازمان ملل متحد اخیراً تخمین زده است که بدون دریافت کمک‌های فوری، 22.8 میلیون نفر احتمالاً مشکلات شدید غذایی را تجربه خواهند کرد.