به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی مقاله‌ای به‌قلم «آماندا کوکلی» منتشر کرد که در آن آمده است: وضعیت اتحاد غیر لیبرال اروپای مرکزی بین مجارستان و لهستان، به دلیل اختلافات فاحش در مورد تهاجم روسیه به اوکراین، اکنون در هاله‌ای ابهام قرار دارد.
اگرچه ورشو به یکی از سرسخت‌ترین حامیان کی‌یف تبدیل و خواستار تحریم‌های شدیدتر علیه مسکو و افزایش کمک‌های نظامی شده، اما بوداپست از هرگونه حمایت معنادار خودداری نموده و در عوض، بر حفظ روابط خوب با «ولادیمیر پوتین» -رئیس جمهور روسیه- تمرکز کرده است.
این شکاف، «ماتئوش موراویه‌تسکی» -نخست‌وزیر لهستان- را بر آن داشته است که بگوید مسیرهای دو دولت محافظه‌کار ملی از هم جدا شده است.
مخالفت لهستان با جنگ روسیه تا حدودی به بازسازی وجهه خود در اروپا منجر شده است، اما این ضربه تلخی برای «ویکتور اوربان» -نخست‌وزیر مجارستان- است که سعی کرده با این استدلال که دو کشور در یک راستا قرار دارند، روابط خود را حفظ کند.
اوربان اخیراً در یک سخنرانی جنجالی در جمع مجارهای ساکن رومانی گفت: «روابط مجارستان و لهستان، یکی از مشکلات اصلی است.
ما هر دو دقیقاً چیزهای مشابهی می‌خواهیم، اما این جنگ روابط با دوستان ما را دشوار می‌کند.»
تحلیلگران لیبرال می‌گویند فرسایش در روابط بین دو کشور که پرچمدار مخالفت با هنجارهای دموکراتیک اتحادیه اروپا بوده‌اند، فرصتی برای کشورهایی است که قوانین این اتحادیه را زیر پا می‌گذارند.
آن‌چه اکنون عمیقاً نیاز است، اعتماد است. از زمانی که اولین موشک روسی در اواخر فوریه به اوکراین اصابت کرد، دولت لهستان نتوانسته است به اوربان و حزب فیدز وابسته شود.
بوداپست نه تنها تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه را به تعویق انداخت، بلکه «پیتر سیجارتو» -وزیر امور خارجه مجارستان- برای دیدار با همتای روس خود، سرگئی لاوروف، در ماه جولای، به مسکو رفت.
گسست به معنای پایان دادن به محور غیرلیبرال اروپای مرکزی است و فرصتی را برای مدافعان دموکرات فراهم می‌کند تا کسانی که معاهدات و ارزش‌های اتحادیه اروپا را تضعیف می‌کنند، تحت فشار قرار دهند.
با این حال، در حال حاضر، این شکاف، فرصتی برای بروکسل نیست. اتحادیه اروپا با هر دوی آن‌ها بر سر عدم رعایت حاکمیت قانون، گرفتار مناقشه شدیدی شده است.