بهگزارش مرکز مطالعات سوری، روزنامه هاآرتص در یادداشت تازه خود بهقلم «بشاره بحبح» نوشت: یکی از اهداف اصلی جو بایدن برای سفر به غرب آسیا، تقویت توافقنامه آبراهام است. به طرز شگفتانگیزی، این توافقنامه توسط دولت ترامپ در سال 2020 آغاز شد.
این طرح برای دور زدن درگیری فلسطین و اسرائیل با ایجاد روابط مستقیم بین دولت یهود و کشورهای عربی طراحی شد.
با این حال، حتی دستیابی به صلح بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و تک تک کشورهای عربی، صلح واقعی را در میدان به ارمغان نخواهد آورد، مگر اینکه صلحی دائمی و پایدار بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و فلسطینیها بر اساس راهحلی برای مناقشات دو کشور برقرار شود.
اگر بایدن به تشکیلات خودگردان فلسطین پیشنهاد پیوستن به توافقنامه آبراهام را بدهد، باید با کمال میل بپذیرند. اگر بایدن چنین پیشنهادی را ارائه نکند، فلسطینیها باید فعالانه به دنبال پیوستن به این توافق باشند. امتناع از چنین درخواستی بهویژه برای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بسیار دشوار خواهد بود.
نکته هوشمندانه فلسطینیها برای پیوستن به توافقنامه آبراهام، استفاده از اهرم نفوذ کشورهای عربی است که عضو این توافقنامه هستند تا بر سیاستهای اسرائیل تأثیر بگذارند و حتی این کشور را تحت فشار قرار دهند تا مذاکرات مربوط به وضعیت نهایی بین دولت یهود و فلسطین، در یک دوره مشخص آغاز شود.
برای اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، مشارکت فلسطینیها در توافقنامه آبراهام، میتواند پیوستن بسیاری از کشورهای عرب و اکثرا مسلمان، به این توافقها را به نحو موجهی آسان کند، هدفی که کاخ سفید و اسرائیل دارند.
متأسفانه، مشاوران ارشد فلسطینی نزدیک به محمود عباس به طور مکرر، او را از این اقدام باز میدارند.
عضویت در توافقنامه آبراهام به فلسطینیها قدرت و نفوذ فوق العادهای در عادیسازی روابط بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و کشورهای عربی میدهد. وقتی مراکش به توافق آبراهام پیوست، فلسطینیها سکوت کردند.
برای بسیاری از فلسطینیها سخت خواهد بود که به روشی هوشمندانه و خطشکن فکر کنند، به دلیل اینکه تبلیغات منفی زیادی پس از اعلام این توافق، در رسانهها منتشر شد.
این یک فرصت طلایی از دست رفته برای فلسطینیها خواهد بود اگر به توافقات آبراهام نپیوندند، با گذشت زمان هرگونه امید ملموس برای تشکیل کشور فلسطین از بین خواهد رفت.