بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در یادداشتی بهقلم «سوسی دنیسون» نوشت: تابستان در اروپا رو به پایان است و تقریبا همه کشورهای اتحادیه اروپا در مواجهه با نوعی بحران انرژی هستند.
اروپا بعد از تهاجم روسیه به اوکراین، به آمریکا و سایرین پیوست تا تحریمها و ممنوعیتهایی را بر گاز طبیعی روسیه وضع کند، حتی با وجود اینکه بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا وابسته به واردات انرژی از این کشور بودند.
کشورهای اتحادیه اروپا برای تامین انرژی قراردادهای دوجانبهای را با تامینکنندگان جایگزین از جمله الجزایر، کانادا و قطر منعقد کردهاند.
حالا دولتها در حال بحث در مورد چگونگی ساخت خط لولههایی هستند که گاز را در سرتاسر کشورهای اروپای جنوبی و مرکزی منتقل کند.
با این حال، چنین اقداماتی قادر به از بین بردن بحران موجود در اروپا نیست. دولتهای اروپایی فقط به نشانههای معضل خود میپردازند و غافل از علت آن هستند.
تنها از طریق همکاری در سیاست خارجی و نه واکنشهای جدا از هم و در سطح ملی است که اروپا میتواند خود را در مسیر امنیت انرژی قرار دهد.
خود کرملین متوجه شکافهای موجود در کشورهای اروپایی شده است. لفاظیهای پوتین در ماههای اخیر به نحو محسوسی شدت گرفت و قدرتهای تحریمکننده را مقصر افزایش قیمت مواد غذایی و سوخت در سرتاسر جهان میداند.
هرج و مرجی که پوتین با پاره کردن کتاب قوانین نظم بینالملل ایجاد کرده، مورد توجه چین، کره شمالی و ترکیه قرار گرفته است.
حالا کشورهای اتحادیه اروپا باید خود را برای جهانی مملو از بینظمی آماده کنند.
اتحادیه اروپا باید پیش از اینکه کمبودهای احتمالی اتفاق بیفتد، به نحو استراتژیک به منابعی نگاه کنند که کشورهای اروپایی میتوانند پیش از زمستان امسال گرد هم بیاورند و از درخواستهای مقطعی و ابراز حسن نیت و کمک از یک کشور عضو به کشور دیگر جلوگیری کنند.
شاید مهمتر از همه باید این باشد که اتحادیه اروپا یک استراتژی از شبکه گستردهای از روابط با کشورهای ثالث را تدوین کند تا از نظر انرژی، آیندهای پایدارتر و امنتر را برای اروپا ایجاد کند.
اروپا میتواند این بحران را پشت سر بگذارد و حتی در این فرایند مستقلتر ظاهر شود. انتخابهای هفتههای آینده مشخص خواهد کرد که آیا اروپا استقلال خود را تضمین خواهد نمود یا اینکه طرح سیاسی اروپا یکی دیگر از تلفات جنگ ظالمانه پوتین خواهد بود.