به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه کریدل در یادداشت تازه خود به‌قلم «سوات دلگن» نوشت: اسرائیل(رژیم صهیونیستی) 40 درصد نفت خود را از خط لوله باکو-تفلیس-جیهان [BTC] که یک مسیر حیاتی انرژی از دریای خزر به بندر جیهان ترکیه است، دریافت می‌کند.
این خط لوله عمدتاً نفت را از میدان آذری-چراغ-آب عمیق گونشلی [ACG] آذربایجان و میعانات میدان شاه دنیز را انتقال می‌دهد.
در سال 1999، موافقت‌نامه دولت ترانزیتی و موافقت‌نامه بین دولتی بین کنسرسیوم و ترکیه، آذربایجان و گرجستان امضا شد که توسط مجلس ملی بزرگ ترکیه به تصویب رسید.
خط لوله [BTC]، یک کریدور انرژی کلیدی در منطقه خزر، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه 1990 پدیدار شد.
هدف این خط لوله کاهش نفوذ مسکو و ایجاد مسیر صادراتی جایگزین برای انرژی دریای خزر بود.
امروزه این خط لوله مسیری حیاتی است که دریای خزر را به دریای مدیترانه متصل می‌کند و می‌تواند 1.2 میلیون بشکه در روز (بشکه در روز) انتقال یابد. حجم انتقال نفت از طریق خط لوله در سال 2023 با 1.6 درصد افزایش به 30.2 میلیون تن رسید.
این خط لوله مجرای اصلی صادرات نفت از میادین نفتی آذری، چیراگ و گونشلی است که 76 درصد از کل حمل‌ونقل نفت آذربایجان در سال 2023 را تشکیل می‌دهد.
این خط لوله همچنین به‌عنوان یک مسیر ترانزیت برای نفت ترکمنستان و قزاقستان عمل می‌کند و حجم نفت ترانزیت از 5.1 میلیون تن در سال 2022 به 5.2 میلیون تن در سال 2023 افزایش یافته است.
آذربایجان در سه ماه اول سال 2024 حدود 1 میلیون تن نفت خام و محصولات به اسرائیل صادر کرده است که ارزش آن 621 میلیون دلار است.
پروژه خط لوله [BTC]، تحت موافقت‌نامه دولت میزبان و موافقت‌نامه بین دولتی، آنکارا را ملزم می‌کند تا از جریان بی‌وقفه نفت به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اطمینان حاصل کند.
این توافقنامه‌ها که کشورهای امضاکننده را مسئول هرگونه تأخیر در ساخت‌وساز یا حمل‌ونقل نفت می‌کند، به کنسرسیوم بین‌المللی موقعیت حقوقی ممتازی نسبت به دولت‌های ملی می‌دهد.