به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، موسسه واشنگتن در مقاله تازه خود به‌قلم «بلال وهاب» نوشت: «مسرور بارزانی» -نخست‌وزیر دولت اقلیم کردستان عراق- در نامه‌ای به بایدن که فورا توسط سه قانونگذار آمریکایی تقویت شد، هشدار خود را نسبت به بقای این منطقه ابراز کرد.
وی با اشاره به اینکه حکومت اقلیم کردستان از نظر اقتصادی ثباتی ندارد، کارزار بی‌شرمانه بغداد علیه اربیل را مقصر دانست.
بارزانی نکته‌ای دارد: مقامات فدرال در سال‌های پس از سقوط داعش و تلاش کردها برای استقلال ناموفق، واقعاً خودمختاری دولت اقلیم کردستان را که به سختی به دست آمده بود، لغو کرده‌اند.
مهم‌تر از همه، بغداد سیاست‌گذاری در پایتخت را مجدداً متمرکز کرده و صادرات نفت کردستان را در بحبوحه مناقشه یک دهه بر سر مدیریت انرژی مسدود کرده است.
با این حال، روایت بارزانی تمام داستان را بیان نمی‌کند. آمریکا مدت‌هاست که از خودمختاری، امنیت و توسعه کردستان عراق حمایت می‌کند و ثبات بیشتر و احساسات طرفدار آمریکا را تقویت می‌کند.
با این حال، در همان زمان، واشنگتن آسیب‌پذیری‌های حکومت اقلیم کردستان را نادیده گرفته است، یعنی شکاف‌های داخلی، فساد، و عقب‌نشینی دموکراتیک که اعتبار اربیل را کاهش داده و بحران موجود فعلی را به وجود آورده است.
آمریکا منافع راهبردی در ادامه ارتقای ثبات و مرفه اقلیم کردستان دارد، اما نمی‌تواند بدون رسیدگی به مشکلات داخلی منطقه این کار را انجام دهد.
پس از رفراندوم ناگوار استقلال اقلیم کردستان در سال 2017، بغداد به طور چشمگیری به تلاش‌های خود برای از بین بردن خودمختاری منطقه سرعت بخشید.
علاوه بر خشونت شبهه‌نظامیان، دولت اقلیم کردستان همچنین مورد حمله همسایگانش ترکیه و ایران است که حملات پهپادی و موشکی خود را علیه گروه‌های مخالف کرد مسلح تشدید کرده‌اند.
زمانی که مقامات ترکیه ماه گذشته از عراق بازدید کردند، تعهدی به پایان دادن به این حملات یا حل و فصل اختلافات نفتی ندادند.
دو حزب اصلی کردی به رهبری خانواده‌های بارزانی و طالبانی، به جای متحد شدن برای مقاومت در برابر تجاوزات فزاینده بغداد، درگیر جنگی تلخ برای قدرت و منابع هستند و از سیاست در بغداد، آنکارا و تهران برای تضعیف یکدیگر استفاده می‌کنند.
در جبهه اقتصادی، دولت اقلیم کردستان فرصت‌های سرمایه‌گذاری را نادیده گرفته و پول نفت خود را صرف مشاغل عمومی و مستمری‌ها کرده است، که عمدتاً برای طرفداران حزب حاکم است.
به این ترتیب، رویای استقلال اقلیم کردستان اکنون مبارزه‌ای برای بقا است و مردم خشمگین با اعتراض واکنش نشان داده‌اند.
اربیل این مخالفان را سرکوب کرده است و برخی از نمایندگان کرد پارلمان خواستار اخراج سرکنسول آمریکا به دلیل انتقاد از عملکرد حکومت اقلیم کردستان در زمینه حقوق‌بشر شده‌اند.
واشنگتن نمی‌تواند اجازه دهد حکومت اقلیم کردستان یا بقیه عراق به سمت هرج و مرج یا درگیری فرو برود. با نزدیک شدن به انتخابات، خطر خشونت قومی بیشتر می‌شود.
واشنگتن نیاز به تعامل مجدد با دولت‌های کردستان و عراق دارد و به ویژه، باید به گروه‌های کردی کمک کند تا دوباره متحد شوند، صدای خود را در بغداد تقویت کنند و اعتماد عمومی خود را بازیابند.
در نهایت، دیدار مورد انتظار سودانی در کاخ سفید با بایدن باید شامل نمایندگان سطح بالای اقلیم کردستان باشد.