بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه نیوزویک در یادداشتی بهقلم «گوردون چانگـ» نوشت: در چند سال گذشته، سیستم و معاهده کنترل تسلیحات جهان در حال فروپاشی بوده است، بهخصوص که روسیه آن را به تعهدات معاهدات خود برگردانده است.
پس چرا چین اکنون نظر خود را در مورد مذاکرات تغییر داده است؛
پس از چندین دهه امتناع پکن از صحبت در مورد کنترل تسلیحات، مقامات آمریکایی و چینی هفته گذشته در واشنگتن درباره این موضوع گفتگو کردند.
بهعنوان یک موضوع اولیه، مشخص نیست که چینیها در واقع دیدگاه خود را تغییر دادهاند یا خیر. البته که با توجه به منابع رسمی، این جلسه موفقیتآمیز بود. هم واشنگتن و هم پکن این گفتگوها را «سازنده» خواندند. اگرچه این دقیقاً همان چیزی نیست که خودیها میگویند. همانطور که یک منبع آگاه که ناشناس صحبت میکرد، به من گفت: «چینیها میگفتند دلیلی برای محدود کردن تسلیحات اتمی خود ندارند؛ اما آمریکا به زبان بسیار ساده به آنان گفت که آنها تعداد بسیار کمی سلاح اتمی دارا هستند.»
چین هرگز تعداد تسلیحات هستهای خود را بهطور علنی تأیید نکرده است، اما پنتاگون در گزارشی در ماه نوامبر سال 2022 پیشبینی کرد که چین تا سال 2035 تسلیحات هستهای خود را از حدود 400 مورد به 1 هزار و 500 مورد افزایش خواهد داد.
فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی در شهادت ماه مارس خود، با اشاره به چین گفت: «برای دههها، آنها با وجود داشتن زرادخانهای از چند صد سلاح هستهای کاملاً آزاد بودند که بهوضوح یک قابلیت عظیم جنگی بهعنوان یک بازدارنده است؛
توسعهای که آنها انجام میدهند ما را وارد دنیای جدیدی میکند که قبلاً هرگز در آن زندگی نکردهایم، جایی که شما 3 قدرت دارید، 3 قدرت با 3 زرادخانه بزرگ سلاحهای هستهای.»
چین دیگر به «بازدارنده» بودن قانع نیست، او زرادخانهای که بهاندازه کافی بزرگ باشد تا از حمله هرکسی جلوگیری کند را میخواهد.
با ساخت سریع این زرادخانه، ظاهراً بهدنبال یک قابلیت «جنگی» است؛ به عبارت دیگر، پکن زرادخانه بزرگتری برای ارعاب دشمنان میخواهد تا تهدیداتش برای انجام اولین حملات معتبر باشد. برای مثال، توانایی نابودی کامل یک کشور دیگر میتواند آن کشور را وادار به عقبنشینی از دفاع برای تایوان کند.
در واقع، چین که متعهد شده است که هرگز از سلاحهای هستهای استفاده نکند، در طول این قرن تهدیدهایی را برای انجام این کار انجام داده است. برای مثال، در سال 2021 هشدار داد که آماده است ژاپن و استرالیا، دو کشور غیرهستهای را بسوزاند.
بنابراین، در نگاه اول، بحث پکن در مورد کنترل تسلیحات، صادقانه به نظر نمیرسد. دلایلی برای چین وجود دارد که دولت بایدن را همراه با مذاکرات تحتفشار قرار دهد.
ریچارد فیشر از مرکز ارزیابی و استراتژی بینالمللی فکر میکند که تغییر موضع چین از چندین دهه بدون مذاکره، «یک مانور بسیار تاکتیکی برای ایجاد یک «جوش» حداقلی مثبت برای سفر آتی شی جین پینگ به آمریکا برای نشست اپک است.»
او معتقد است که جمهوری خلق چین با مذاکرات برای «انحراف» دولت بایدن در یک لحظه حساس موافقت کرده است.
بایدن و شی اکنون قرار است چهارشنبه در سانفرانسیسکو در حاشیه اجلاس نشست اپک با یکدیگر دیدار کنند. همانطور که جیمز فانل و بردلی تایر، ناظران قدیمی چین مینویسند: «این واقعیت که چین و آمریکا در حال مذاکره برای کنترل تسلیحات هستند، تنها به حفظ توهم تعامل کمک میکند.»
حزب کمونیست شاید بیش از هر زمان دیگری به مشارکت مستمر آمریکا نیاز دارد. او با ادامه بدهیها، سقوط قیمت املاک، سقوط ارز، تسریع فرار سرمایه، بدتر شدن کمبود مواد غذایی، وخامت محیطزیست و شکست دولتهای محلی مواجه است.
بسیاری از چینیها جامعه خود را رها کرده و به آمریکا و کشورهای دیگر فرار کردهاند.
اساسیترین مشکل چین در حال حاضر، اقتصاد راکد است که بر اساس شاخصهای قابل اعتماد، با سرعت 5.2 درصدی که پکن در سه فصل اول سال جاری ادعا کرده است، دیگر رشد نمیکند.
چین حتی ممکن است اصلاً در حال رشد نباشد، زیرا این کشور رسماً به وضعیت افزایش تورم بازگشته است.
تا حدی در نتیجه رشد اقتصادی، تجارت و سرمایه خارجی در حال فرار از چین است، این مسئله با خروج اخیر اعلامشده گالوپ و گروه ونگارد برجسته شده است و کسبوکارهای خارجی بیش از آنچه که به چین اضافه کردهاند، سرمایهگذاریهای خود را از چین خارج کردند.
شی جین پینگ باید ظاهری از حمایت آمریکا از نظام خود را ایجاد کند تا خروج از چین را متوقف کند.
آغاز مذاکرات کنترل تسلیحات با واشنگتن راه مهمی برای تجسم چنین ظاهری است. با این حال، هر موفقیتی در ایجاد این توهم تقریباً بهطور قطع موقتی خواهد بود، زیرا توافق کنترل تسلیحات با چین تقریباً غیرقابل تصور است.
پیتر هوسی از مؤسسه ملی مطالعات بازدارندگی مستقر در اوماها به من گفت: «چین هرگز فاش نکرده است که چه سلاحهای هستهای در اختیار دارد یا در کجا قرار دارد.»
«این اطلاعات برای نیروهای آمریکا در پرونده کنگره موجود است. با این حال، چین هرگز اجازه بازرسی برای تأیید چیزی را نداده است، بنابراین امکان توافق وجود ندارد.»