به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه میدیل ایست مانتیور در مقاله‌ای به‌قلم «امیره ابوالفتوح» نوشت: تقریباً دو دهه پیش، آمریکا به عراق حمله کرد و صدام حسین سرنگون شد.
کاخ سفید حزب بعث را ریشه‌کن کرد، سیستم امنیتی ظالمانه آن را برچید و ارتش رسمی را منحل نمود.
با این حال، به‌رغم وعده جورج بوش، در آن زمان که عراق الگوی دموکراسی در جهان عرب بود، مکانیسم سیاسی جدیدی برای یک سیستم دموکراتیک جایگزین ایجاد نکرد.
فرقه‌گرایی ظهور نمود، رشد کرد و گسترش یافت. ایران در همه نهادهای کشور مانند دولت، قوه قضائیه، رسانه‌ها، مجلس و جامعه عراق، زیر نظر آمریکا نفوذ کرد.
موفق شد ارتش عراق را تحت فرماندهی خود، مشابه سپاه پاسداران ایران به نام «نیروهای بسیج مردمی تأسیس کند. هم آمریکا و هم ایران به دنبال این بودند که عراق را به کشوری ضعیف و ورشکسته تبدیل کنند. آمریکا می‌خواهد عراق ضعیف باشد، در حالی که ایران آن را در امتداد کشور خود می‌داند، گویی تبدیل به یک استان در داخل خاک خود، اشاره می‌کند.
با این حال، خشم مردمی عراق در زیر خاکستر اشغالگری ایرانی‌ها پنهان ماند تا اینکه در حوادث اخیر نمایان شد.
بسیاری از نخبگان سیاسی عراقی که با حمله آمریکا به عراق آمدند، مدت زیادی در این کشور زندگی نکردند، بلکه چندین دهه تحت نظام ایران در تهران زندگی کردند و با شعار «مخالفت با صدام» مورد حمایت و آموزش قرار گرفتند.
در جریان درگیری‌های اخیر حامیان مقتدی صدر علیه کاخ جمهوری، صداهای وابسته به مردم سنی عراق از وی به‌عنوان رزمنده‌ای که در برابر ایرانیان در این کشور مقاومت می‌کند، تمجید کردند.
آمریکایی‌ها نیز از مقتدی صدر حمایت و شروع به تجلیل از وی کردند و او را به‌عنوان بزرگترین رهبر غیرنظامی عراق معرفی نمودند که با ایران می‌جنگد، در حالی که صدر از نظر بوش و ارتش آمریکا یک جنایتکار تحت تعقیب و رهبر یک باند شورشی بود.
صدر آخرین بازنشستگی خود را از کار سیاسی اعلام کرد. با وجود این تصمیم بازنشستگی، مشخص نیست که وی به آن پایبند خواهد بود یا نه، زیرا پیش از این در سال 2014 بازنشستگی سیاسی خود را اعلام کرده بود، ولی تصمیم گرفت در سال 2020 سازمان «سرایا السلام» را تاسیس کند.
مقتدی صدر به یک رهبر محبوب تبدیل شده است و به راحتی این موقعیت را به نفع پیروان ایران رها نخواهد کرد.