بهگزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت تازه خود بهقلم «کازوهیکو توگو» نوشت: توکیو علاقه زیادی به جلوگیری از درگیری نظامی بر سر اوکراین و داشتن نقشی موثر در مانور دیپلماتیک دارد.
ژاپن عمیقاً نگران افزایش تنشها بین آمریکا و روسیه بر سر اوکراین است و دلایل خوبی هم دارد.
سه نگرانی کلیدی وجود دارد. اول، بحران نظامی اوکراین توجه اروپا را از منطقه هند و اقیانوس آرام منحرف خواهد کرد. توکیو از استقرار اخیر کشتیهای نیروی دریایی اروپا در منطقه برای مقابله با هژمونی دریایی چین استقبال کرده است.
طرح بلندپروازانه «کمربند و جاده» پکن مطمئناً نفوذ چین را در فضای وسیع جغرافیایی اوراسیا از اروپا گرفته تا اقیانوس آرام افزایش خواهد داد. بنابراین، مشارکت بیشتر اروپا در ابتکارات امنیتی و اقتصادی منطقهای به توسعه رویکردهای خلاقانهتر و معتدلتر برای مقابله با ظهور چین کمک میکند.
دوم، درگیری بین ناتو و روسیه بدون شک روسیه را بیشتر به سمت چین سوق خواهد داد. بدتر شدن روابط بین روسیه و غرب، همکاری امنیتی بین این کشور و چین را ارتقا داده و منافع امنیتی ژاپن را تضعیف میکند. توکیو قطعاً میخواهد از موقعیتی که مسکو و پکن را به یکدیگر نزدیکتر میکند و نفوذ کشورهای لیبرال دموکرات نسبت به حکومتهای استبدادی را کاهش میدهد، اجتناب کند.
سوم، بحران نظامی اوکراین به استراتژی جهانی ژاپن آسیب میرساند. ژاپن در مواجهه با ظهور چین راهبردی را اتخاذ کرده است که ترکیبی از افزایش قابلیتهای بازدارندگی و پیگیری گفتگو است. برای اجرای موثر این استراتژی، ژاپن به شرکای خوب در شمال شرق آسیا نیاز دارد و روسیه کاندیدای اصلی است.
در اجلاس استانبول در سال 2004، ناتو عضویت سه کشور بالتیک و چهار کشور جنوب اروپای شرقی را پذیرفت. با اوجگیری همکاری آمریکا و روسیه در پی حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001، حتی «ولادیمیر پوتین» نیز با الحاق جمهوریهای شوروی سابق به ناتو مخالفت نکرد. نشست بخارست در آوریل 2008، زمانی که ناتو «توافق کرد اوکراین و گرجستان به عضویت این سازمان درآیند»، به هماهنگی شکننده بین ناتو و روسیه پایان داد. پوتین هشدار داد که «ورود گرجستان و اوکراین یک تهدید مستقیم برای روسیه است» و خط قرمز مسکو را مشخص کرد. روسیه نیروهای خود را برای توقف این عملیات بسیج کرد. پس از این اقدام نظامی روسیه، امکان عضویت رسمی گرجستان در ناتو کاهش یافت، اما طیف گستردهای از همکاریهای عملی بین گرجستان و ناتو ادامه یافت.