به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه امریکن کانزروتیو در گزارش تازه خود به‌قلم «دنیل مک کارتی» خبر داد:یک قاتل می‌تواند یک رئیس‌جمهور را بکشد، اما بزدل کسی است که یک جنبش را می‌کشد.
«دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا مطمئن شد که تروریست آرزوی کشتن او را به گور می‌برد.
ترامپ از این گلوله‌ها جان سالم به در برد، سپس به سمت مأموران سرویس مخفی که از او محافظت می‌کردند، دست تکان داد، با صورت خون‌آلود، مشتش را بالا برد و گفت: «بجنگ!».
او نباید طبق قوانین امنیت ریاست‌جمهوری این کار را می‌کرد؛ و سرویس مخفی آشکارا بین فوریت پوشش رئیس‌جمهور سابق و رساندن او به مکان امن و اجازه دادن به او برای انجام کاری که مصمم بود، دچار دوگانگی شده بود.
خبر تیراندازی در ساعت 6:46 بعد از ظهر منتشر شد.
«رابرت اف کندی جونیور» نامزد مستقل ریاست‌جمهوری آمریکا، با انتشار بیانیه‌ای این حمله را محکوم کرد.
او در بیانیه خود نوشت: «اکنون زمان آن فرا رسیده است که هر آمریکایی که کشور ما را دوست دارد، از تفرقه افکنی پرهیز کند، از هرگونه خشونت دست بکشد و در دعا کردن برای ترامپ و خانواده‌اش متحد شود.»
در ساعت 7:01 بعد از ظهر، برنی سندرز بیانیه مشابهی را در شبکه اجتماعی ایکس، منتشر کرد.
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در پاسخ به این سوال که آیا حمله به دونالد ترامپ، سوء قصد بوده است یا خیر پاسخی نداد و با لکنت گفت: «من نمی‌دانم درست چه اتفاقی افتاده و نظری درباره آن ندارم.»
وقتی چنین اخبار تکان‌‌دهنده‌ای به‌سرعت منتشر می‌شود، احتیاط لازم است؛
اما واکنش فوری برخی از بزرگترین رسانه‌های خبری کشور محتاطانه نبود.
تیتر اولیه واشنگتن‌پست در ساعت 6:33 بعد از ظهر در توییتر مورد تمسخر قرار گرفته است. آن‌ها اعلام کرده بودند: «ترامپ پس از صدای گلوله در راهپیمایی بیرون رفت».
دقایقی پیش، تیتر یک سی‌ان‌ان اعلام کرده بود: «سرویس مخفی، ترامپ را پس از حمله در راهپیمایی از صحنه بیرون می‌کند».
منتقدان رسانه‌های جریان اصلی استدلال می‌کنند که این رسانه‌ها مسئولیت سوء قصد به جان ترامپ را بر عهده دارند، به این دلیل که آن‌ها ترامپ را در نقش هیتلر به تصویر می‌کشند، نمونه‌ای شرم‌آور از چارچوب‌های رسانه‌ای افراطی است که می‌تواند الهام‌بخش خشونت سیاسی باشد.
لفاظی‌های تحریک‌آمیز دموکرات‌ها و لیبرال‌ها در خارج از سیاست و رسانه نیز با نگاهی جدید مورد بررسی قرار می‌گیرد.
رسانه‌ها و دولت فدرال، به‌ویژه در دوران دموکرات‌هایی مانند بیل کلینتون، باراک اوباما و اکنون جو بایدن، تصور می‌کنند که جناح راست مملو از افراط‌گرایان است و خشونت جناح چپ صرفاً تدافعی است.
مردی که سعی کرد ترامپ را به قتل برساند، ممکن است ادعا کند که یک مرد مسلح تنها است؛
اما اگر او با انقلابیون یا چپگرایان ضد فاشیسم ارتباط داشته باشد، این موضوع تهدیدی خواهد بود که مدت‌ها توسط منتقدان ترامپ به یک خطر مرگبار تبدیل شده است. ترامپ زنده و سرحال است، اما خونی که از او ریخته شد، نتیجه قابل پیش‌بینی رهبری نادرست است.
سهل انگاری آشکار از سوی دولت بایدن همچنان زندگی‌ها را در معرض خطر خشونت سیاسی قرار می‌دهد.
دموکرات‌ها پس از محکومیت ترامپ در نیویورک، به فکر برداشتن حفاظت سرویس مخفی ترامپ بودند و دولت بایدن در زمینه امنیتی که برای رقبای رئیس‌جمهور فراهم می‌کند خدشه‌دار شده است.
رابرت اف کندی جونیور در روزی که ترامپ تقریباً کشته شد، اصلاً از سرویس مخفی محافظت برخوردار نیست.
سخنرانی‌های بایدن ممکن است به قیمت جان یک حریف تمام شود.