به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه ریل کلیرپالیتیکس در مقاله تازه خود به‌قلم «پیتر بر کوویتز» نوشت: یهودستیزی، اصطلاحی با ریشه‌های باستانی، موضوعی رو به رشد در آمریکا و غرب است.
به‌ویژه در میان کسانی که از اهداف ترقی‌خواه حمایت می‌کنند و در عین حال حامی جاه‌طلبی‌های حماس مورد حمایت ایران برای نابودی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) و ملت یهودیان هستند.
این نفرت نه تنها در گروه راست وجود دارد، بلکه در نابسامانی درونی حاکم بر دموکراسی‌های حامی حقوق نیز وجود دارد.
شهروندان آزاد و دموکراتیک تمایل دارند حمایت از حقوق اولیه و آزادی‌های اساسی را مقدس بدانند.
در نتیجه، کسانی که دارای روحیه لیبرال و دموکراتیک هستند، از قتل‌عام غیرنظامیان اسرائیلی توسط حماس در 7 اکتبر 2023 به طرز وحشتناکی عقب می‌نشینند.
کسانی که به حقوق بشر احترام می‌گذارند، صراحتاً استفاده جهادی‌ها از تجاوز جنسی را به‌عنوان سلاح جنگی در این فاجعه محکوم می‌کنند.
اوایل شنبه، کسانی که قوانین بین‌المللی جنگ را جدی می‌گیرند، نه تنها قصابی، تجاوز و ربودن غیرنظامیان اسرائیلی توسط حماس، بلکه تبدیل غیرنظامیان فلسطینی توسط جهادی‌ها به سپر انسانی با جاسازی نیروهای نظامی در داخل و زیر مناطق شهری پرجمعیت غزه را نیز محکوم می‌کنند.
با این حال، بسیاری از ترقی‌خواهان، به دور از عقب‌نشینی، محکوم کردن یا سرزنش حماس، جهادی‌ها را در آغوش می‌گیرند.
در دانشگاه‌های نخبه آمریکایی، در میان سازمان‌های چپ‌گرا در آمریکا و در خیابان‌های لندن، پاریس و برلین، فعالان حماس را به خاطر قیامش علیه «استعمار شهرک‌نشین» ادعایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) ، به‌عنوان رزمنده می‌خوانند.
سنگرهای ترقی‌خواه در آمریکا و اروپای غربی، جهادی‌ها را به‌عنوان مبارزان آزادی ستایش می‌کنند و از «صهیونیست‌ها» به‌عنوان یک توهین استفاده می‌کنند .
علاقه‌مندان به جناح چپ از آرمان حماس، یعنی ریشه‌کن کردن اسرائیل(رژیم صهیونیستی) ، به‌عنوان اولین گام مهم برای دستیابی به رهایی جهانی از نیروهای ادعایی سرکوب حاکمیت قانون، سرمایه داری و شایسته سالاری حمایت می‌کنند که آن‌ها با یهودیان مرتبط هستند.
شهر ترقی‌خواه نیویورک سرشار از یهودستیزی است. روز دوشنبه، 10 ژوئن، صدها نفر در خارج از نمایشگاهی در منهتن پایین که به مناسبت یاد بود بیش از 360 نفر کشته شدند توسط حماس در 7 اکتبر علیه اسرائیل تظاهرات کردند.
سخنگوی کاخ سفید این تظاهرات را «ظالمانه و دلخراش» توصیف کرد. اریک آدامز، شهردار نیویورک، آن‌ها را «نفرت‌انگیز» توصیف کرد.
بعد از ظهر همان شب، به نقل از ای‌بی‌سی نیوز در شهر نیویورک، «تظاهرات‌‌کنندگان آشکار طرفدار فلسطین در واگن مترو فریاد زدند: «اگر صهیونیستی هستی دستت را بلند کن، این فرصتی است که بیرون بیایی و بگی که صهیونیستی هستی».
این دور اخیر نفرت پس از هشت ماه تظاهرات ضد اسرائیلی ساحل به ساحل، که اغلب با آزار و اذیت دانشجویان یهودی، خرابکاری اموال دانشگاه و اردوکشی‌های غیرقانونی در فضاهای مشترک دانشگاه‌ها، در دانشگاه‌های برتر آمریکا مشخص می‌شود.
دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک یکی از سخت‌ترین آسیب‌ها بود. در ماه آوریل، دانشجویان یک دهکده چادری را در چهارخانه اصلی دانشگاه در مخالفت با مینوش شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا، بازسازی کردند.
پس از اینکه تظاهرکنندگان حامی فلسطین در 30 آوریل سالن همیلتون واقع در چهارگوش اصلی را تصرف کردند، دانشگاه مراسم شروع اصلی را لغو کرد.
نگرانی از وضعیت اسفبار فلسطینیان غیر‌جنگنده موضوعی نیست. کاملاً منطقی است که احساس ناراحتی فلسطینی‌ها را به خاطر از دست دادن سرزمینشان در سال 1948 و حتی رنجش آن‌ها از اینکه باید آن را به اشتراک بگذارند همدردی کنیم، اما نه تا حدی که از تروریسم فلسطینی علیه اسرائیلی‌ها چشم پوشی کنیم.
بی‌تفاوتی جمعیت چپ‌گرای ضد اسرائیلی نسبت به رنج یهودیان ناشی از نظارت غیبت‌آمیز نیست، بلکه ناشی از ضدیت با اسرائیل و اشتیاق به دشمنان آن است.
سیاست هویت یک عقیده رایج در بخش‌های مختلف از جمله دفاتر منابع انسانی شرکت‌ها، بوروکراسی فدرال، رسانه‌ها، استودیوهای هالیوود و مدیریت دانشگاه است.
جهان را به هویت‌های گروهی، به‌ویژه نژادی و جنسی، تقسیم می‌کند و آن‌ها را به دو دسته نژادی «سفیدپوست» (استعمارگران) و «رنگین پوستان» (مظلوم) طبقه‌بندی می‌کند.
این تغییر به افزایش یهودی‌ستیزی در دانشگاه‌ها منجر شده است، جایی که حامیان سیاست‌های هویتی با فعالان اهداف سیاهان و مسلمانان ترکیب می‌شوند، که یهودیان را فوق العاده طرفدار سفیدپوست‌ها و سرکوبگر می‌دانند.
سیاست‌های هویتی، اتحاد مبتنی بر نژاد را پر می‌کند، زیرا فعالان اغلب سفیدپوست هستند و حمایت از این اهداف را وسیله‌ای برای اثبات اتحاد خود و تبرئه خود از گناه سفیدپوستان می‌دانند. یهودستیزی جناح چپ و سیاست‌های هویتی که به آن دامن می‌زند، آزمون سختی برای لیبرال دموکراسی در آمریکا و غرب است.
تعصبات دیگری که وعده آمریکا در مورد آزادی فردی و برابری تحت قانون را مخدوش کرده‌اند، اصول بنیانگذار کشور و الزامات قانون اساسی را نقض می‌کنند.
با این حال، اتحاد یهودی ستیزی جناح چپ با سیاست‌های هویتی، اساسی‌ترین تعهدات سیاسی آمریکا را رد می‌کند و به‌دنبال دگرگونی انقلابی است.
برای غلبه بر این شکل از یهودستیزی، لازم است از دموکراسی لیبرال در آمریکا و غرب حمایت کنیم.