به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه تایمز اسرائیل در مطلب تازه خود به‌قلم «دیوید پیج» نوشت: قابل اعتمادترین نشانه افراط‌گرایی واقعی، شیطانی جلوه دادن حریف و امتناع از پرداختن به نظرات مخالف در مورد شایستگی آن‌هاست.
از دیگر نشان‌های افراطی‌گرایی می‌توان به عدم اطمینان در مورد شایستگی دیدگاه‌های اشاره کرد.
اتهامات انحراف ایدئولوژیک معمولاً در تجارت دیکتاتوری، خواه کمونیست و فاشیست و یا اسلام‌گرا، دیده می‌شود.
با این حال، در چند سال گذشته، این نوع لفاظی‌ها به طور فزاینده‌ای در غرب رخنه کرده است و متاسفانه آمریکا و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
اسرائیل (رژیم صهیونیستی)هنوز تنها انتخابات واقعاً دموکراتیک و بدون خشونت را در منطقه برگزار می‌کند، حتی اگر برخی از آن انتخابات به بن‌بست ختم شود.
اما با خواندن صفحات تایمز اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و از واکنش‌ها در بسیاری از رسانه‌های آمریکا و اروپا، ما هرگز متوجه این موضوعات نمی‌شویم.
در عوض، به ما گفته می‌شود که «کارشناسان» احساس می‌کنند که نتیجه این انتخابات، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را به «اعصار تاریک» یا به «دولت آیت‌الله» بازمی‌گرداند، جهان نگران «افراطی‌ها» در دولت است و تلاش‌ها برای سلطنت در دادگاه عالی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) «آزادی را تهدید می‌کند».
حقیقت بسیار جدی‌تر از این است: مدت‌هاست که اکثریت رأی‌دهندگان اسرائیلی در حال بررسی مجدد این موضع هستند و برخی از نتایجی که آن‌ها می‌گیرند، با نتایج نخبگان سیاسی در اسرائیل(رژیم صهیونیستی) متفاوت است.
مهم است که هر یک از موضوعات را یک به یک مورد بحث قرار دهیم تا آن‌ها را به روشی متعادل‌تر درک کنیم.
اولین ادعا در مورد دیوان عالی، ادعایی که ذاتاً بهترین راه برای ایجاد ترس است، این ادعاست که دولت جدید با سیاسی کردن روند انتصاب قضایی و با اجازه دادن به کنست برای نادیده گرفتن تصمیمات دادگاه عالی به توازن قوا آسیب می‌رساند.
همانطور که در مقاله پروفسور یوجین کنتوروویچ در وال استریت ژورنال به خوبی اشاره شده، هر دو استدلال به‌دنبال گمراه کردن مخاطب هستند.
با توجه به انتصابات قضایی، به‌خوبی می‌دانیم که انتصاب قضات یک فرآیند بیزانسی است که در آن قضات دادگاه عالی فعلی می‌توانند همکاران قاضی دادگاه عالی خود را انتخاب کنند. در مقابل، در آمریکا، قضات توسط رئیس‌جمهور منصوب و سنا تأیید می‌شوند.
آیا به وضوح «ضد دموکراتیک‌تر» نیست که به قضات نخبه ریشه‌دار اجازه دهیم جانشینان خود را انتخاب کنند؟
یا باید فرآیندی شبیه به آنچه در آمریکا وجود داشته را پیش بگیریم؟ بدیهی است که سیستم آمریکا دموکراتیک‌تر از قضاتی است که قضات جانشین خود را انتخاب می‌کنند.
اما این نکته معقول به ندرت در این صفحات یا جاهای دیگر در رسانه‌ها در اسرائیل(رژیم صهیونیستی) یا خارج از آن مطرح می‌شود.
ادعای دیگر در مورد دادگاه عالی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) این است که آن‌ها به وضوح این اختیار را دارند که قوانین خلاف قانون اساسی را تصویب کنند.
این امر تا زمانی که حقایق فاش نشود، غیر‌قابل بحث و اساسی به نظر می‌رسد: اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اصلاً قانون اساسی ندارد.
به اصطلاح قوانینی که دادگاه به آن‌ها اختیارات «قانون اساسی» داده است، هرگز در سطح بالاتری از اختیارات دادگاه قرار نمی‌گیرند.