به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه اکونومیست در یادداشت تازه خود با اشاره به افزایش چشمگیر حضور چین در آمریکای لاتین نوشت:یک موج‌شکن اصلی از یک هواپیما در ارتفاع 6 هزار متری قابل مشاهده است، قلابی که از صحرای ساحلی سرسبز پرو به اقیانوس آرام می‌رود.
در ماه نوامبر، اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین، بندر بزرگ جدید در چانکای، در 70 کیلومتری شمال لیما را افتتاح خواهد کرد که شرکت چینی [Cosco] و شریک محلی آن تاکنون 1.3 میلیارد دلار برای آن هزینه کرده‌اند.
نفوذ چین در آمریکای لاتین به‌طور قابل‌توجهی بیشتر شده و تجارت دو طرفه از 18 میلیارد دلار در سال 2002 به 450 میلیارد دلار در سال 2022 افزایش یافته است.
شیلی و پرو کارکنان دیپلماتیک چین به‌خوبی در آمریکای لاتین مسلط هستند و به زبان‌های اسپانیایی و پرتغالی صحبت می‌کنند، در حالی که آمریکا اغلب پست‌های سفیر خود را به دلیل بن‌بست سیاسی خالی می‌گذارد.
در طول کرونا، چین واکسن‌ها را سریع‌تر از آمریکا یا اروپا به آمریکای لاتین ارسال کرد. این گسترش مارکو روبیو، سناتور آمریکایی را نگران می‌کند که معتقد است آمریکا نمی‌تواند به چین اجازه دهد آمریکای لاتین و کارائیب را در بلوک سیاسی-اقتصادی خصوصی خود جذب کند.
با این حال، آمریکا به‌طور کلی شانه‌های خود را بالا انداخته و استدلال می‌کند که چین در خلأ غرب قدم گذاشته است.
آمریکا و اروپا همچنان بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران خارجی در آمریکای لاتین محسوب می‌شوند و بر تجارت با مکزیک، آمریکای مرکزی و اکثر کشورهای حوزه کارائیب مسلط هستند.
با این حال، با افزایش نقش چین در تجارت و سرمایه‌گذاری، دولت‌ها برای حفظ تعادل تلاش می‌کنند.
برخی در حال تبدیل شدن به یک دکترین قاطعانه‌تر در سیاست خارجی «عدم تعهد فعال» هستند که توسط خورخه هاین، سفیر سابق شیلی ابداع شده است.
هاین استدلال می‌کند که حمایت آمریکا از حمایت گرایی در دوران دونالد ترامپ و ظهور گروه بریکس، از جمله برزیل و چین، به منزله یک تغییر برگشت‌ناپذیر در نظم جهانی است.
عدم تعهد فعال به ملت‌ها این امکان را می‌دهد که در برخی مسائل به یکی از قدرت‌های بزرگ نزدیک‌تر شوند.